Tickets
Shop
Nieuws 30 jul 2022

'Gary Hekman blijft Gary Hekman'

De elfde marathon om de Reggeborgh Inline Cup was heel lang een verhaal van de eenzame vluchter (Crispijn Ariëns) van wie iedereen wel aanvoelde dat hij zichzelf uiteindelijk zou terugvinden in een denkbeeldige, doodlopende straat. Pas daarna ontbrandde de strijd tussen de ‘machtsblokken’ van het peloton, en rolde er een winnaar uit die niemand verraste: Gary Hekman. Sprinten tegen licht oplopend asfalt is namelijk wel aan hem toevertrouwd.

Foto : Neeke Smit

Peter de Vries, de ploegleider van Jumbo-Visma, keek dus niet op van de uitslag, waarin zijn pupil Casper de Gier op de altijd vervelende tweede stek stond genoteerd. Sprinten is de gave waarmee de bebaarde reus van de grote concurrent Team Reggeborgh is geboren. “Hopen op de winst doen we altijd. Maar ik ken de kwaliteiten van Gary bij een bultje omhoog sprinten, dus toen ik zag met wie Casper was weggereden, baalde ik lichtelijk. De verkeerde zat erbij. Crispijn had zich leeg gekoerst, daarna was het aan Hekman de zaak te klaren. Dat heeft hij goed gedaan. Jammer dat Casper het moest afleggen. Die jongen behoort al jaren tot de Nederlandse skeelertop, hij kan veel meer winnen, zo goed is-ie. Alleen, wanneer gaat dat gebeuren? Hij heeft in het verleden wel wat gewonnen hoor. We moeten eerlijk zijn: Gary Hekman blijft Gary Hekman.”

De dijbenen van Hekman zijn niet alleen goud waard, ze smaken kennelijk ook heel goed. | Foto : Neeke Smit

’n Man met een status aparte in de wereld op wielen. Niet voor niets staat hij in de bovenste regionen van de ranglijst die weergeeft wie marathonveelvraat is sinds 2010. Ploegmakker Crispijn Ariëns, smaakmaker in het eerste deel van de race met een solo van twintig ronden, mag zich de baas van de doordouwers noemen, met ruim twintig eerste plaatsen. Hekman torent intussen net boven de tien uit. Hij deed zijn straffe, winnende spurt bijna af als een niemendalletje.

“Door de vroege aanval van Crispijn moesten de andere ploegen het kopwerk verrichten. Oké, maar dan voel je wel de verantwoordelijkheid om de klus vervolgens te klaren. Het is altijd mooi om de winst te pakken, al vind ik het net zo prima wanneer het iemand anders van de ploeg is. Zo heb ik meer kunnen genieten van Ronald Haasjes die de Nederlandse titel veroverde in Achterveld.”

Diezelfde Haasjes zorgde ervoor dat De Gier zich gemangeld voelde toen het op sprinten aankwam. “ We waren eerst met drieën weg: Gary, Christian Haasjes en ik. Ik nam gedoseerd over, Christian gaf aan dat niet te willen want hij zat al op apegapen en zou niet meesprinten. Gary wilde me verrassen door en snoeihard overheen te vliegen, waarna ik hem kon counteren. Door zijn actie weigerde ik nog langer het tempo te bepalen. Gary begon te linkeballen, achter ons keerde Ronald Haasjes terug, Jorian ten Cate klapte er mega-hard langs, Peter Michael zat er nog bij…..”, zo reconstrueerde De Gier het snel wisselende koersverloop van de slotfase. Hij mikte op Hekman, maar moest reageren op een laatste demarrage van Hekmans ploegmakker Ronald Haasjes. Gary kroop in mijn ‘reet’ en hoefde slechts te wachten op het moment dat Haasjes de sprint zou aantrekken.”

Vier armen gaan omhoog: Gary Hekman doet wat Ronald Haasjes (op de achtergrond) ook gelukkig maakt. | Foto : Neeke Smit

Dat gebeurde. Hekman schoof langs De Gier, daarmee het lot bezegelend van de Gelderse rijder van Jumbo-Visma. “Als Gary op kop kruipt en het gaat omhoog… man, met die powerbenen van hem is er niets meer te beginnen. Ik zat in zijn wiel, maar ik kon onmogelijk passeren. Ik weet wel dat je bij voorbaat niet kansloos bent. Je moet wél een heel goede dag hebben. Bovendien was de koers deze keer niet zwaar genoeg voor hem om gesloopt te zijn aan het einde….”

Voor de uitslagen van alle landelijke inlinewedstrijden, klik hier


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan