Tickets
Shop
Nieuws 17 aug 2022

'Even wat anders doen dan skeeleren of schaatsen'

Onder het motto van ‘even wat anders’ dan skeeleren doen Reggeborghs marathonschaatsers Gary Hekman, Bart Hoolwerf en hun coach Roy Boeve zaterdag mee aan een race voor gravelbikers in het Zweedse Halmstad. Dat wordt een veel pittiger karwei dan gedacht, zo ondervond de meester-sprinter op schaatsen eerder deze week tijdens de verkenning van het parkoers.

Foto : Eigen foto

Al bijna twee weken trekt de 34-jarige Hekman met vrouw (Manon Kamminga) en zoon Odin (1) per camper door de ongerepte natuur van Zuid-Zweden. “Manon zei, nadat ik me had aangemeld voor deze trip: ‘Dan maken we er een familievakantie van’. Op vrijwel alle plekken waar ze hebben haltgehouden, is de racefiets wel een paar uur van het rijdende mobilhome gehaald om de omgeving wat beter te ontdekken.

“Het is hier waanzinnig mooi, glooiend terrein en niet al te hoog”, vertelt de Beer van Gramsbergen vanuit Zweden. “Daarom heb ik steeds gedacht dat we waar we zaterdag aan beginnen met soortgelijke omstandigheden te maken krijgen. Begin deze week logeerden we in de bed & breakfast van Richard van Kempen (oud-marathoncoryfee, red.) die op een uurtje autorijden van Halmstad woont. Ik vertelde hem over de tochtjes en hoorde toen dat het komende zaterdag heel anders zal zijn. ‘Ik ga nooit die kant op wanneer ik wil fietsen, want op de route van jouw rit zul je flink de hoogte in moeten. Veel te zwaar om een plezierrit te maken’, zei Richard me.”

Hekman nam zich meteen voor het wedstrijdtraject van de Gravel, Grit ’n Grind – de naam van het evenement – aan een nadere inspectie te onderwerpen. Dat werd serieus slikken. Ruim vijf uur na vertrek keerde hij heel veel wijzer en afgepeigerd terug bij de camper. “Nergens een meter vlak. Klimmen, dalen, klimmen dalen, de hele dag door. Oké, het is nergens heel lang achter elkaar omhoog klauteren, maar het is stevige kost. Ik had 1800 hoogtemeters op mijn tellertje staan.”

Trainen met Odin achterop de gravelbike: plezier voor twee. | Foto : Eigen foto

Nog voor hij weer terug was, had coach Boeve hem al drie keer geappt. “Roy wilde heel graag weten wat hem te wachten staat. Heel zwaar, het wordt de hele dag doorduwen. Echt, je hoeft niet op een makkelijk rondje te rekenen, dat stuurde ik naar hem. ‘Ik heb nu al een knoop in m’n maag’, reageerde hij. Gaaf toch, met zo’n uitstapje dat we voor de fun doen.”

Of de hele onderneming echt zo vrijblijvend zal zijn, valt te bezien. De wedstrijd behoort tot de UCI Gravel World Series, een circuit van elf races, verdeeld over vier verschillende continenten. Iedereen (in verschillende leeftijdscategorieën) die zich bij de beste 25 procent van het deelnemersveld per evenement rijdt, verdient een startplek voor het wereldkampioenschap in het Italiaanse Veneto, op 8 en 9 oktober.

“De eerste 25 procent moet wel lukken, maar ik heb geen verwachtingen” reageert Hekman. “Het is meer het avontuur dat ik supergaaf vind. Of ik nou eerste of 25e word, dan maakt me niet uit. Ik ga er niet heen met de insteek van winnen. Ik ben schaatser. Die wielrennertjes hier zijn allemaal zestig kilo; ik weeg er negentig, dus winnen is vrijwel onmogelijk met zoveel klimmeters. Ik heb vooral zin eens totaal wat anders te doen dan skeeleren. Dat heb ik nu gevonden.”

“Het was veel eerder het plan. Roy en ik hadden ons in de coronatijd al eens ingeschreven voor een gravelrace in Ierland. Die ging niet door, maar we bleven met de gedachte spelen ergens aan een leuk evenementje mee te doen. Toen kwam Halmstad langs. Tijdens het trainingskamp van onze ploeg in Inzell, vorige maand, hadden we het erover met Bart Hoolwerf. Die raakte onmiddellijk geïnteresseerd, en een dag later stond hij eveneens op de deelnemerslijst. Een gravelbike had hij nog niet, dus die werd ook maar direct aangeschaft.”

Het Reggeborgh-trio kijkt uit naar zaterdag. “Een goede oefening in het onverwachte tegenkomen, zoals we in het marathonschaatsen voortdurend meemaken”, noemt Boeve de rit over 124 kilometer over onverharde wegen, gravelstroken en kronkelige bospaadjes. Hij en Hoolwerf zijn woensdag in Halmstad gearriveerd. “Omdat het een zelfverzorgende race is, moet je alles zelf opknappen. Het is geen kwestie van hoe vaak je lek rijdt, maar wanneer. Overal op voorbereid zijn, daar draait het om. Ik heb hard getraind om de jongens bij te kunnen houden. Bart en Gary zie ik wel hoog genoeg finishen om het WK te halen….”

Hekman: “Daar hebben we dan niet veel aan, want op het moment van het WK zijn we op trainingsstage in Girona. Neemt niet weg dat ik ooit een keer zou willen meedoen aan een dergelijke kampioenschap, met de hele aanloop die eraan voorafgaat.”

Meer info over het evenement vind je hier


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan