Met de Olympische Spelen in het vooruitzicht is het meteen een spannend jaar. Vier jaar geleden liep ze kwalificatie nipt mis. Dit keer wil ze er uiteraard wel bijzitten, al ziet ze ook wel in dat het een lastige klus gaat worden. “Natuurlijk heb ik wel bepaalde verwachtingen voor mezelf, maar ik weet ook waar ik vandaan kom en hoe slecht de situatie eigenlijk was. Ik ben al heel blij dat ik pijnvrij ben en fysiek op het niveau waar ik moet zitten. Ik weet dat ik met deze vorm hard kan schaatsen, maar of dat gaat lukken weet ik niet. Mijn instroomniveau is iets lager dan ik eigenlijk had gehoopt.” Met een tijd van 38,88 in het voorseizoen wist De Jong zich gelukkig wel rechtstreeks te plaatsen voor de Daikin NK Afstanden.
“Het blijft moeilijk, want het is niet leuk om minder hard te rijden dan je wilt”, gaat ze verder. “Los van het feit dat je weet dat het nu nog niet hoeft. Het zijn gedachten die tegen elkaar vechten, want je wilt het harde werken wel beloond zien worden.” Gelukkig zijn er het afgelopen half jaar genoeg momenten geweest waarop dat gebeurde. Het herstel verliep langzaam, maar gestaag en elke vorm van progressie werd gevierd. De topsporter in haar keek alleen weer snel vooruit. “Op het moment dat ik pijnvrij kon trainen, was ik heel blij. Een week later wilde ik alweer meer en beter en harder. Je past je grenzen continu aan naar de omstandigheden.”
Waar die grens dit jaar ligt, vindt De Jong lastig om te bepalen. Het niveau bij de dames op de 500 meter is de afgelopen jaren snel omhoog gegaan. Vergeleken met vier jaar geleden staat ook De Jong er heel anders in. Toen miste ze nipt de Spelen, nu krijgt ze een nieuwe kans. “Die ervaring van toen kan wel een voordeel zijn. Sowieso weet ik wat er gaat komen en ik denk ook dat de manier waarop ik er nu in sta na mijn blessure helpt. Alles wat ik nu nog ga halen is voor mij al winst.”
Het blessureleed heeft De Jong zich ervan bewust gemaakt dat haar schaatscarrière eindig is. Zeker nu ook de mensen in haar omgeving aan het werkende leven zijn begonnen, vindt De Jong dat ze bevoorrecht is dat zij voor haar inkomen op het ijs mag staan. “Het contrast met mijn leeftijdsgenoten is groot. Natuurlijk is het hard werken en het afgelopen jaar was niet fijn, nu kan ik er extra van genieten wetende dat ik ook op kantoor had kunnen zitten.”
“In zekere zin ben ik wel met later bezig. Ik heb gestudeerd, dus zou zo aan de slag kunnen”, vertelt De Jong. Ze heeft een master Health Policy op zak, al wil ze stiekem ook nog de master Geneeskunde afronden. “Ik sta nog ingeschreven en zou in principe kunnen beginnen met mijn coschappen. Het gaat alleen niet samen met het schaatsen.” Er ligt dus een plan, al is het voor nu nog een beetje vaag. Eerst nog een paar jaar hard schaatsen, denkt De Jong. En wie weet zit er nog een ticket naar Beijing in het vat.