Esders doet zijn verhaal na afloop van de IJsselcup, waar hij zich op zowel de 500 als op de 1000 meter heeft geplaatst voor de Daikin NK Afstanden. Dat hij op beide afstanden nog niet meedeed om de overwinning - Esders werd respectievelijk achtste en zevende - vond hij niet zo gek. "De afgelopen twee weken waren behoorlijk heftig", vertelt de Deventernaar openhartig op zijn thuisbaan in Deventer. "Ook al was het de goede beslissing om mijn contract in te leveren; zoiets zuigt toch meer energie dan je denkt. Zowel vandaag als gisteren merkte ik dat er nog wat vermoeidheid in m'n systeem zat, maar gelukkig voel ik de energie weer langzaam terugkomen."
De energie waar Esders het over heeft, was hij namelijk een poosje kwijt. Bij Team Reggeborgh, de ploeg waar hij in de zomer van 2020 zijn eerste profcontract tekende, kreeg de sprinter de goede flow niet te pakken, wat ertoe leidde dat hij het avontuur na anderhalf jaar voor gezien hield. "Ik begrijp dat het voor veel mensen als het een verrassing komt, maar ik heb niet de neiging om ze één voor één overtuigen", vertelt Esders voordat hij uitlegt wat de precieze reden is van zijn vertrek. Zijn verhaal: "Mijn eerste seizoen bij Reggeborgh ging niet super, maar ook niet slecht. Toch vind ik niet dat je als schaatser na één seizoen al je conclusies kunt trekken."
"Na het afgelopen seizoen hebben we een mooi plan gemaakt en dat ging eigenlijk hartstikke goed, totdat we in juni op het zomerijs terechtkwamen. Ik merkte dat het op het ijs wat fluctueerde en dat zette me ineens aan het nadenken. Na ons trainingskamp in Mallorca gingen we opnieuw het ijs op en schaatste ik nog steeds niet goed. Op een gegeven moment begon ik toe te geven aan die twijfels en zei ik tegen mezelf: Gijs, je gevoel zegt dat je hier niet moet rijden! Toen heb ik mezelf in de spiegel aangekeken en de vraag gesteld: word ik hier een betere atleet? Nee, was mijn antwoord. En daarna is het vrij snel gegaan."
Teleurgesteld
Een week voordat de ploeg op trainingskamp naar Inzell ging, maakte Esders in gesprek met zijn coach Gerard van Velde bekend dat hij zijn contract per direct wilde inleveren. Van Velde was op zijn beurt not amused. "Hij was natuurlijk ontzettend teleurgesteld, omdat ik me fysiek goed ontwikkelde, maar hij kon het ook wel weer begrijpen. Hij zag mij ook strugglen op het ijs", vervolgt Esders, die het moeilijk vindt om te beschrijven waar het nou precies aan lag. "Ik kwam binnen die omgeving niet in een lekkere flow en hoewel iedereen me wilde helpen, leidde alle input er niet toe dat ik verder kwam. Dan kun je wel wachten tot na de NK Afstanden, maar dan is het uitstel van executie."
Terwijl zijn teamgenoten per auto naar Inzell vertrokken, bracht Esders ze telefonisch op de hoogte van zijn besluit. "Ze vonden het allemaal superjammer, maar tegelijkertijd kreeg ik ook de bevestiging dat ze me zagen strugglen en dat ik niet verder kwam als schaatser. Natuurlijk had ik mijn contract wel kunnen uitzitten, maar daar was ik echt niet gelukkiger van geworden. Ik schaats omdat ik hard over de baan wil vliegen en als je daarin wordt belemmerd, moet je iets anders gaan zoeken. Ja, dan ben ik liever gelukkig en onzeker wat betreft inkomsten dan zeker en ongelukkig", aldus Esders, die duidelijk wil maken dat Team Reggeborgh geen blaam treft. "We zijn op een hele prettige wijze uit elkaar gegaan."
Inmiddels is Esders weer terug op het oude nest en daar, bij de Friese selectie onder leiding van Arjen Wolters, voelt hij zich meteen weer thuis. "Ik heb nu een weekje meegetraind en kreeg meteen de bevestiging dat ik het nog niet verleerd ben. Het is zaak om nu in rustig vaarwater te komen, vertrouwen te krijgen in m'n eigen lichaam en elke dag stap voor stap beter te worden. Als de energie weer gaat stromen en ik ga ze weer ga raken, durf ik te wedden dat het goed komt. En stiekem zit die olympische medaille nog altijd in het achterhoofd", sluit Esders zijn verhaal met een glimlach af.
