Vonk wint weer na emotionele weken: 'Mentaal ben ik gesloopt'

Een half uur later dan oorspronkelijk gepland klonk het eerste startschot in Heerde. De vrouwen reden op een verraderlijk gladde baan en dat was te zien aan het koersverloop. Er werd voorzichtig gereden en de uitlooppogingen waren op een hand te tellen. Lianne van Loon, in recordtempo teruggekeerd van een sleutelbeenbreuk, gaf achteraf direct toe dat het best spannend was. Ook Vonk vond het riskant om te rijden. "Het was gigantisch glad, heel bizar. Je kon geen twee lijnen rijden. Maar als je je slag kan aanpassen, kom je heel ver."

De rijdster van het KNSB Talent Team Noord voelde zich echter wel thuis in de natte omstandigheden. Ze was veruit de beste en haalde met grote voorsprong de overwinning binnen. Dankzij goed tactisch inzicht eindigde Maya de Jong op de tweede plaats met evenveel punten als Van Loon, die derde werd. "Toen ik doorhad dat Maya de punten nodig had en ik wist dat ik ver voor stond, gingen we er gewoon voor. Dat lukte, dus het werd een mooi een-tweetje."

Voor Vonk was de overwinning in Heerde niet vanzelfsprekend. De 24-jarige rijdster heeft een zware periode achter de rug, aangezien haar moeder een hersenbloeding heeft gehad tijdens haar vakantie in Barcelona. "Toen ik terugreed van de training werd ik gebeld", vertelt Vonk. "Ze had barstende koppijn en het gevoel alsof ze doodging. Ze zijn naar het ziekenhuis gegaan en het werd al snel duidelijk dat het niet goed was." In het ziekenhuis werd haar moeder in coma gebracht. 

Halsoverkop wilde Vonk naar haar ouders toe en plande ze met haar broers een autotrip naar Spanje. Vanwege de coronaregels was dat echter niet zomaar mogelijk. Spanje en Frankrijk stellen nog strenge eisen om het land in te komen, dus moest Vonk eerst een PCR-test ondergaan. In afwachting van de toestemming om te reizen, reed Vonk de marathon in Brakel. "Je kan vrij weinig, dus wilde ik rijden. Die onmacht is er gewoon. Je kan de frustratie beter in het asfalt schoppen dan ergens anders in. Het resultaat maakte me niet uit. Diezelfde nacht zijn we in de auto gestapt."

Mentaal gesloopt
De periode in Barcelona is slopend voor Vonk, maar doet haar aan de andere kant ook goed. "Je kan niks", vertelt ze. "Je zit te wachten en te kijken. Maar je kan dichtbij haar zijn en ik was bij mijn vader. Dat was het prettigste en dat heeft me goed gedaan." Gelukkig gaat het langzaam de goede kant op en moeder Vonk ontwaakt na zes dagen weer. Vonk is erbij. Als haar moeder weer enigszins aanspreekbaar is, geeft ze aan dat ze een ring moet kopen. Zo heeft ze een tastbare én ook een mooie herinnering aan deze zware tijd. De kleurrijke ring droeg Vonk ook in Heerde. 

Na twee intensieve weken zal het kaarsje zondag na de wedstrijden waarschijnlijk wel even uitgaan, verwacht Vonk. "Ik probeer mezelf een beetje bezig te houden deze dagen. Mentaal ben ik nu echt kapot, gesloopt. Je denkt over alles na. Ook over hoe belangrijk het skeeleren voor je is. Hoe belangrijk andere dingen zijn en hoe belangrijk gezondheid eigenlijk is. In die marathon in Brakel werd ik vijfde. Het was een spectaculaire koers, maar eigenlijk boeide het me niet. Mijn moeder heeft me geleerd dat je op wilskracht heel ver kunt komen. Dat is denk ik ook de reden dat ik vandaag heb gewonnen."

Hoolwerf wint
Na lang wachten ging ook de wedstrijd bij de mannen van start. Het overgrote deel van het peloton stond direct na de vrouwenkoers al klaar om te starten, maar een aantal rijders had zich vlak voor de start afgemeld wegens de riskante omstandigheden. Daarop besloot de wedstrijdleiding om de koers uit te stellen. De natuur deed haar werk, enigszins geholpen door de vlijtige vrijwilligers en bondscoach Frank Fiers. Even na negenen kregen de mannen dan alsnog het startschot. 

Wat volgde was een spannende koers, waarin veel mannen punten wisten te pakken. Gary Hekman, Ruben Ligtenberg en Harm Visser zorgden voor de inleidende beschietingen, maar het waren Ruurd Dijkstra, Bart Hoolwerf en Marthijn Mulder die kleur gaven aan de wedstrijd. Dijkstra zette een kopgroepje op, terwijl Hoolwerf telkens slim punten weg snoepte van de concurrentie. In de slotfase sprong Mulder nog weg, maar kon Dijkstra en Hoolwerf niet meer bedreigen. Dankzij een sterk eindschot eindigde zijn ploeggenoot Ronald Haasjes nog op de derde plaats, achter Hoolwerf en Dijkstra. 

Hoolwerf als latere winnaar was een van de rijders die voor het vertrek had besloten zich terug te trekken. Hij was dan ook blij dat de wedstrijdleiding de keuze had gemaakt om de start uit te stellen. "Ik had al besloten om niet te rijden, want ik heb geen kans in de regen en het is een behoorlijke belasting voor de liezen. Toen iedereen bij de start stond, besloten ze toch te wachten om iedereen te laten rijden. Dat bleek voor mij een goede keuze." De Eemdijker sprak zijn waardering uit voor de inzet van de vrijwilligers. "Als ze die keuze maken en iedereen doet zo zijn best om een droge baan te krijgen, dan moet ook iedereen zijn best doen om een mooie koers te maken. Daar zijn we hier uiteindelijk voor." 

Bekijk hier de uitslagen.