Hij zal er vanaf komend weekend vast weer de ruimte voor krijgen binnen de groene brigade van Hoolwerf Heiwerken/AB Vakwerk die graag de controle in races heeft door aan te vallen. De tactische stelregel tijdens de vierdaagse trektocht langs de ijsbanen in Utrecht, Den Haag Amsterdam en eindstation van de reeks, De Meent in Alkmaar, werd evenwel al duidelijk na de openingsavond. Hoolwerf sprintte toen naar de dagprijs en dus de koppositie; vanaf dat moment ging het team op de stand ‘eindwinst’.
"Zonder dat het ons zou interesseren hoe we dat doel bereikten. Gaandeweg hoorde ik her en der mensen klagen dat de wedstrijden van de voorbije dagen saai waren. Ik zeg op mijn beurt: als je de ritten goed kunt lezen, is dat niet het geval. In tactisch opzicht deden we voortdurend de juiste dingen. Als je dat ziet, is een marathon net zo goed mooi”, oordeelde Heerdenaar Ariëns. “Lekker hoor, op deze manier de zaken kunnen controleren.”
Zo werd het schaken op het ijs, maar wel met zetten die elkaar in een moordend tempo opvolgden. Na een ietwat afwachtend begin ontaardde de race in een wervelend kat-en-muis-spel waarbij met name Royal A-ware/ZiuZ er alles aan was gelegen ergens in de 150 ronden een hinderlaag te leggen die Hoolwerf en consorten funest zou worden. “Het is moeilijk, maar we blijven het proberen”, sprak ploegleider Jillert Anema halverwege. Hij moet op dat moment al in de gaten hebben gehad dat er weinig viel in te brengen tegen het groene blok dat voor elke fase van het gevecht zijn pionnen opsoupeerde. Ariëns: “We belandden nooit in een penibele situatie, al deed het hier en daar wel pijn, vooral de korte, rake klappen die A-ware uitdeelde.”
“Die leidden helaas nergens toe”, erkende Sjoerd den Hertog, die twee dagen als tweede finishte en evenzoveel keer als derde (ook zijn eindscore in de ranking). “Vandaag hebben we opnieuw getracht Evert kwijt te spelen. Dat is ons niet gelukt, en dat geldt evengoed voor de andere ploegen. Het is soms frustrerend dat verdedigen makkelijker is dan aanvallen in wedstrijden waar je je uiterste best doet. Wat dat betreft ben ik wel blij dat we volgende week weer de normale competitie hervatten. In een meerdaagse bepaalt de eerste uitslag heel erg in de resterende races wat de goede kopgroep is, wie er wel en niet bij mag zitten. De Marathon Cup is meer een open strijd, plus: ik mag dan weer dat mooie oranje leiderspak aan”, zo stipte Den Hertog een ander persoonlijk lichtpuntje aan.
Het wordt leuk te zien hoe het er dan aan toegaat. Hoolwerf Heiwerken/ AB Vakwerk heeft de schwung te pakken, terwijl de basis van de formatie vrij smal is. Gary Hekman knokt nog om zijn schildklierprobleem achter zich te laten, Luc ter Haar haakte halverwege de Trachitol Trophy ziek af en Willem Hoolwerf verkeert niet in de allerbeste vorm. Gelukkig mankeert de tandem Hoolwerf/Ariëns helemaal niks. “Zonder ‘Ari’ – zo heet Ariëns in de boezem van de ploeg – hadden we dit niet kunnen bereiken”, zei Hoolwerf. Ariëns counterde meteen om die lovende woorden af te zwakken. “We lezen de koers met zijn tweeën. Ik weet wat ik moet doen en Evert ook, maar samen weten we het nog beter.” Hoolwerf knikte instemmend. “Het blijft wel bijzonder om vier op vier te halen. Of het lang nagenieten wordt? Wat denk je zelf? Morgen om zeven uur begin ik weer met palen de grond in rammen. Het werk gaat gewoon door hoor, hahaha!”
