Het huidige Development Team Frylân wordt vanaf komend seizoen een ploeg voor enkel neo-senioren. Voor Kant betekent dat dat hij als senior te oud is, zo werd hem een paar weken geleden verteld. Er is nog beperkt plek voor een aantal senioren in het team, maar om daarvoor in aanmerking te komen had Kant afgelopen jaar in de top-12 van een NK of het WK Kwalificatietoernooi (WKKT) moeten eindigen. Bij die laatste wedstrijd werd hij – met knieblessure – dertiende op de 500 meter.
Omdat andere commerciële teams inmiddels hun selectie compleet hebben, bleef er voor Kant maar een optie over: stoppen. Dat besef speelde sinds een maand door zijn hoofd, maar woensdag hakte hij definitief de knoop door. Vanochtend belde hij zijn coach Henk Hospes op. "Het overviel Henk wel een beetje. Hij vindt het jammer en heeft het er zelf ook moeilijk mee", zegt Kant telefonisch. "Maar hij snapt ook mijn gedachte en vindt het mooi dat ik er zo vol voor wil gaan en anders niet."
Want ja, er zijn natuurlijk altijd mogelijkheden om verder te gaan zonder topploeg om je heen, weet Kant. Op eigen houtje, buiten de topsporturen en -faciliteiten om in Thialf. "Het liefst was ik sowieso nog een jaar doorgegaan, omdat ik weet dat er echt wel meer in had gezeten. Het vuur brandt nog steeds", vertelt hij. "Maar ik doe dat niet minder dan voor een goede route met goede begeleiding waarin ik zeker weet dat ik die stap echt kan maken. In de omgeving die mij nu wordt aangeboden is dat onmogelijk. Dan kies ik liever voor stoppen en andere dingen doen. Ik had best bij Henk willen blijven, maar ik was ook wel opzoek naar een nieuwe uitdaging bijvoorbeeld bij Team IKO of Worldstream. Wat frisse input en een andere omgeving om misschien een grotere stap te kunnen zetten. Maar uiteindelijk is het allebei niet gebeurd."
Kant zat vanaf het seizoen 2015/2016 bij het toenmalige RTC Noord in Friesland, nadat Jong Oranje ophield te bestaan. Zijn droom om bij een commercieel team te komen, zag hij niet in vervulling gaan. "Ik ben wel al eerder in gesprek geweest met commerciële teams, maar het was dan steeds net niet. Afgelopen seizoen wilde ik het laten zien, maar dat is niet gelukt door corona en mijn blessure. Ik heb er tegenaan gehikt om in zo'n team te zitten. Ik word nu eigenlijk in de steek gelaten om dat laatste stapje te kunnen zetten. Op mijn 23e, dat is nog vrij jong. Als je nu kijkt naar de huidige toppers zitten er genoeg tussen die op hun 23e nog helemaal niet zo goed waren. Ik zit er wel tegenaan. Dat voelt wel vervelend, maar daar raak ik op een gegeven moment wel overheen. Het is nog heel vers, dus nu vooral balen en straks gaan we weer door."
"Het afgelopen seizoen was het moeilijkste seizoen uit mijn carrière", verzucht Kant. Het begon in de zomer met veel alleen trainen vanwege de coronabeperkingen. Toen de winter begon, liep hij de knieblessure op: een overbelasting van een pees boven de knieschijf. Op de Daikin NK Afstanden eind oktober reed Kant zijn eerste 1000 meter van het seizoen en zette hij geen goede resultaten neer. Voor het Daikin NK Sprint moest hij zich vervolgens afmelden, omdat hij teveel last had van zijn knie. "Het WKKT in december ging daarna best goed ondanks de pijn, maar het was niet mijn niveau. Ik ben iemand die moet groeien in de wedstrijden. Toen ik weer hersteld was, heb ik geen kansen meer gehad om wat te laten zien. En wat ik wel had laten zien, was dus niet goed genoeg. In totaal ben ik zes weken van het ijs geweest, dat maakt het lastig. Rust was de enige remedie."
Op de vraag waar Kant het meest trots op is, als hij nu terugkijkt op zijn loopbaan, komt het antwoord al snel: "Mijn 1.09 op de 1000 meter in Thialf", klinkt het blij. Dat persoonlijke record reed hij op het World Cup Kwalificatietoernooi in november 2019. Uit zijn juniorentijd noemt hij het NK Allround van 2014, waar hij in het eindklassement tweede werd achter Marcel Bosker. "Verder ben ik trots dat ik alle Junior World Cups heb mogen rijden en in Jong Oranje heb mogen schaatsen. Gewoon dat ik in een fulltime topsportomgeving heb mogen schaatsen in Heerenveen. Dit is een avontuur wat ik niet had willen missen."
Nu de kogel door de kerk is, rijst de vraag: wat nu? De afgelopen twee jaar is Kant naast het schaatsen ook druk bezig geweest met video's maken en zijn eigen YouTubekanaal. "Daar wil ik graag mee doorgaan. Ik wil verder gaan in het filmen en kijk wat ik daarin kan bereiken. Maar dat zit nog in de beginfase. Ik ben nog veel bezig met leren editen en filmtechnieken", vertelt hij. "Daarnaast heb ik trainersdiploma's, dus wellicht word ik nog trainer in het schaatsen. Komend seizoen ga ik waarschijnlijk al training geven aan jongere schaatsers. Ik vind trainen zelf ook nog steeds heel leuk, dus ik ga wel lekker fietsen maar niet meer met een doel. Gewoon voor de lol."
