"Ik zeg al jaren dat ik wil meedoen op de 3 en 5 kilometer, dus dat ik hem nu pak, is heel mooi", glundert Schouten in de catacomben van Thialf. De rijdster van Team Zaanlander, de nieuwe sponsor van het team van Jillert Anema, stond al vier keer eerder op het podium bij een NK Afstanden, maar op het bovenste treetje stond ze nog nooit. "Ik denk dat het aan verschillende dingen lag waarom het niet eerder lukte", geeft Schouten aan. Ze doelt daarmee onder andere op de techniek, de verschillende focuspunten en het geloof in eigen kunnen.
Vooral dat laatste, het geloof in een nationale titel, was nog nooit zo sterk als nu, zegt ze. "Ik dacht: als ik een kans heb, moet ik hem nu pakken. Toen ik over de finish kwam en mijn tijd zag (4.01,93), had ik niet verwacht dat het voldoende zou zijn voor goud. Normaal gesproken zijn mijn laatste twee rondjes redelijk vlak, maar nu liepen ze voor mijn doen best wel op." In de laatste rit zag ze hoe Reina Anema en Antoinette de Jong er bij lange na niet aan te pas kwamen. "Mijn eerste titel op een individuele afstand, dat was toch altijd wel een soort droom voor me."
Slikken
Toch zit Schouten na haar winnende race met een dubbel gevoel. Waar ze aan de ene kant blij is met haar eigen prestatie, zit ze tegelijkertijd in gedachten bij haar moeder, die voorlopig geen bezoek meer mag ontvangen in het verzorgingstehuis waar ze sinds haar hersenbloeding in 2016 zit. Vrijdagmiddag, vlak voor haar 1500 meter, kreeg Schouten te horen dat het tehuis wegens een coronabesmetting per direct dichtging. "Dat was wel even slikken", zegt Schouten beteuterd. "We hadden gezegd dat we haar naar huis zouden halen als het opnieuw op slot zou gaan, maar dat kon nu niet meer."
Het is niet de eerste keer dat het verzorgingstehuis haar deuren sluit. Toen Nederland in maart in een 'intelligente lockdown' ging, mochten Schouten en haar familieleden ook al een paar maanden niet meer op bezoek bij haar moeder. Een drietal maanden later ging het tehuis weer open en dat was 'een heel mooi moment', herinnert Schouten zich nog. "We hadden haar direct een week in huis genomen en daar werd ze heel blij van", stelt ze. "Nu zit ze alleen en dat vindt ze verschrikkelijk. Ze zei al eens: 'Het lijkt wel een gevangenis hier'. Ze weet precies wat er aan de hand is en ze voelt zich heel eenzaam."
Schaatsen biedt Schouten vooralsnog wat afleiding. "Vandaag dacht ik wel: ik voel me goed en wil me niet teveel laten afleiden. Focus je op de 3000 meter en morgen op de 5000 meter. Na het weekend ga ik even kijken hoe het allemaal verder gaat", aldus Schouten, die geen idee heeft of haar moeder via de televisie heeft gekeken. "Ik denk het niet, maar ik hoop het wel. Deze medaille is zeker ook voor haar."
Meer informatie over de Daikin NK Afstanden vind je hier.
