Ter Haar verschijnt deze winter in de kleuren van AB Direct (sinds kort AB Online) op het ijs. Een ploeg waar in het marathonpeloton uiterst veel over te doen is, vanwege de discussie over fair play en ploegenspel. Ter Haar mengt zich echter weinig in de discussie. De aandacht gaat vooral uit naar zijn ploeggenoot Remco Schouten, die al drie keer tegen een rode kaart aanliep en er in Oostenrijk niet bij is. Hij richt zich de komende tijd op zijn wielercarrière, terwijl Ter Haar zich juist vol op zijn schaatsambities stortte. Hij sloeg er zelfs de EK Inlineskaten deze zomer voor over.
"Ik heb echt ambitie op de marathon", stelt hij. "Voor het eerst ga ik nu vol voor de winter. Na het WK Inline heb ik een paar weekjes rust gehad en daarna opgebouwd naar de winter toe. Ik denk dat ik echt nog grotere stappen kan maken. Vergeleken met vorig jaar rijd ik al stukken beter, ben veel actiever in de wedstrijden en ik hoop dat ik daar volgend jaar nog een beetje bij kan doen."
Na zijn derde plaats in de openingsetappe van de Trachitol Trophy stond Ter Haar na het criterium op de Weissensee opnieuw op het podium. In de sprint moest hij het weliswaar afleggen tegen Bart Hoolwerf en Crispijn Ariëns, niettemin keek de Fries tevreden terug op zijn wedstrijd. "In het begin was ik redelijk actief, want ik had een klein beetje gehoopt dat er een groepje weg zou komen. Dat lukte helaas niet en toen had ik wel het gevoel dat we naar een sprint zouden gaan."
In de sprintvoorbereiding waren het de mannen van zijn zusterploeg AB Vakwerk die de overhand hadden. Rondenlang deden zij al het kopwerk in de jacht op de achtkoppige kopgroep en Ter Haar kon zich achter dat geweld goed positioneren voor de sprint. In de spurt naar de finish kwam enkel Ariëns nog over hem heen. "Al ben ik wel bang dat wij allebei niet op de finishfoto staan. Er staat geen maat op Bart. Hij is een terechte winnaar", geeft hij toe.
Hoewel hij dus naar eigen zeggen niet van nature goed uit de voeten kan op natuurijs, denkt hij ook dat zijn skeelerachtergrond meespeelt bij zijn huidige prestaties. "Daardoor ga ik er toch wel redelijk makkelijk overheen en ik kan mijn slag goed aanpassen." Toch kijkt hij wel een beetje op tegen de wedstrijd over 200 kilometer van aanstaande woensdag.
"Dat is echt mijn afstand", lacht hij ietwat cynisch. "Maar het is wel fantastisch om te rijden. Ik ga kijken hoe ver ik kom en ben benieuwd hoe ik het ga verteren. Bij het ONK over 150 kilometer was ik zo fanatiek dat ik heel veel energie aan het begin van de wedstrijd legde en het einde niet haalde. Dan merk ik dat mijn motor nog wat te klein is, maar daar werken we hard aan. Als je ziet welke grote mannen al redelijk snel aan de kant stonden, mag ik zeker niet klagen."
