De gezamenlijke aftrap vindt exact negen maanden na het ongeval plaats. Als vanouds rijdt Knegt zijn rondjes tijdens de training voorafgaand aan de presentatie. Sinds juni staat hij weer op de ijzers en dat gaat goed, want schaatsen verleer je niet zoals de Fries vanaf het begin predikte. Twijfels heeft hij eigenlijk nooit gehad, omdat de artsen meteen zeiden dat hij in principe weer op zijn oude niveau moest kunnen schaatsen. "Dat was een geruststellende mededeling", vertelt Knegt.
In juni had Knegt naar eigen zeggen meer last van de eerder opgelopen spierblessure dan van de brandwonden. Waar hij in het begin nog schaatstrainingen moest inkorten, draait de Schicht uit Bantega inmiddels weer volledig mee met de nationale shorttrackselectie. Technisch gezien gaat alles prima, maar fysiek moet er nog een stapje bij. "Er gaat nog zoveel energie naar het herstel van mijn benen, dat ik zelf bijna niet herstel na een inspanning. Dat was altijd mijn kracht. Maar ik twijfel er niet aan dat ik weer aan mijn oude niveau kan komen. Tijdens een relay doe ik niet onder voor de rest van de ploeg. Als ik er nu voor zou gaan, zou ik best een eind komen op de Invitation Cup."
Wereldbeker
De KNSB International Invitation Cup wordt dit weekend verreden in Heerenveen en geldt als kwalificatie voor de eerste twee World Cups. "Maar wil je dat?", vervolgt Knegt. "Dan ben ik de minste van het team en rijd ik wereldbekerwedstrijden waar ik er in de heats of kwartfinales uit ga." Hij hoopt later dit seizoen wel zijn rentree te maken in het circuit, naar verwachting in februari 2020. "Ik wil er weer toe doen, voordat ik aan wedstrijden begin. Het zou voor mezelf goed zijn om nog een wereldbekerwedstrijd te kunnen rijden. Bijvoorbeeld de finale in Dordrecht. Om daarna goed de zomer in te gaan, want ik ga er niet vanuit dat ik op het WK zal starten."
Drie weken na zijn ongeval onderging Knegt een succesvolle huidtransplantatie. Met zijn eigen huid werden zijn benen voorzien van een nieuwe laag. Daarbij hebben de artsen rekening gehouden met zijn sportcarrière. "Ze hebben de huid op mijn enkel één op één getransplanteerd zodat het direct heel sterk is en ik daar geen hinder van had op het moment dat ik weer ging schaatsen. De rest van de huid op mijn benen is uitgerekt. Het jeukt enorm. Deze hele ervaring was zeker geen pretje. Ik raad het niet aan", lacht Knegt.
Sinds hij eind februari werd ontslagen uit het brandwondencentrum in Groningen draagt hij continue compressiekleding. Zijn schaatspak is flink ingenomen zodat die hetzelfde effect heeft als de kleding. "Ik heb een stuk of acht broeken. Ze worden heel goor met al die vaseline. Bij elk bezoek aan het ziekenhuis meten ze mijn benen op en dan krijg ik een nieuwe broek. Mijn kinderen houden geen rekening met mijn benen. Ik zeg wel tegen ze: 'Doe even voorzichtig', maar dat gaat het ene oor in en het andere weer uit. Net als bij hun vader. Voorzichtig? Dat bestaat niet", besluit Knegt met een grijns.
