Evert Hoolwerf heeft tijdens de Trachitol Trophy in Breda de eerste marathonoverwinning van dit seizoen voor de heren van Team Royal A-ware veiliggesteld. Hij won de sprint van de kopgroep en start vrijdag in Utrecht in het opvallende oranje-paarse leiderspak. "Die zege was wel even nodig, dit doet het goed."
Al vroeg in de koers over tachtig ronden vertrok een kopgroep van dertien man (Crispijn Ariëns, Bart de Vries, Mark van der Harst, Ingmar Berga, Christiaan Hoekstra, Kevin Hoekstra, Bob de Vries, Mart Bruggink, Marcel van Ham, Evert Hoolwerf, Willem Hoolwerf, Mats Stoltenborg en Danny Stam) die snel een ronde te pakken hadden op het peloton. Nadat zij aansloten, spaarden de ploegen vooral de krachten van hun koplopers. Met elf ronden op het bord werd er afgesprint door het peloton met Arjan Stroetinga en Gary Hekman voorop.
Daarna was het positie zoeken voor de kopgroep, die na het verlaten van de wedstrijd door Christiaan Hoekstra nog uit twaalf schaatsers bestond. Ingmar Berga waagde het op een eerste aanval, maar de benen waren een ronde later leeg. Vervolgens waagden ook Willem Hoolwerf en Marcel van Ham een poging. Bob de Vries ging in de achtervolging, wat er op wees dat door Royal A-ware voor Evert Hoolwerf gereden zou worden.
Mats Stoltenborg, die tijdens de KPN Marathon Cup al toonde sterk te zijn, demarreerde met vijf ronden te gaan en deed daarmee een eerste serieuze wegrijdpoging. De voorsprong groeide met de bel in zicht tot wel drie seconden. "Mats moet je eigenlijk geen tien meter geven, want hij is hartstikke sterk op dit moment", lacht winnaar Hoolwerf na afloop. "Gelukkig konden we hem terugpakken, maar het is een mannetje om op te letten."
"Ik koos in de laatste ronde de buitenkant en had vrij baan", beschrijft Hoolwerf de finish. Achter hem maakten Crispijn Ariëns en Bart de Vries het podium compleet.
Dubbele leiderstrui
Irene Schouten mocht na de eerste wedstrijd in de Trachitol Trophy twee leiderstruien ophalen. De schaatsster van Team Royal A-ware gaat na haar zege in Breda niet alleen aan de leiding in het algemeen klassement, maar was ook de snelste in de tussensprints.
De dames reden in Brabant een snelle eerste wedstrijd met veel aanvallen, te snel om een écht verschil te maken. Nadat alle punten in de sprints verdeeld waren, wist met nog twintig ronden op het bord toch een kopgroepje van elf weg te komen, maar zij werden twee ronden later ook weer ingerekend. Loes Adegeest deed nog een dappere poging solo weg te komen met Dieuwertje van Kalken, die eerder in de wedstrijd nog ten val kwam, in de kielzog.
Ook die dames werden teruggehaald, waarna alle ploegentreintjes verzamelden om hun sprintsters in goede positie te brengen. Irene Schouten pakte met haar welbekende eindsprint in de laatste meters van de wedstrijd toch nog een ruime voorsprong op de finishlijn. Manon Kamminga, winnares van de laatste Cupwedstrijd, werd tweede voor Iris van der Stelt.
Tijdens de Trachitol Trophy wordt de afstand die de schaatsers afleggen tijdens de vier wedstrijden steeds iets langer. De dames begonnen donderdagavond daarom met een koers over zestig ronden, twintig minder dan ze gewend zijn van de KPN Marathon Cup. "Maar dat verschil is niet zo groot voor mij hoor", vertelt de winnares na afloop. "Het grootste verschil is dat ik nu ook voor de tussensprints ga, en verder dus minder aanvallend rijd in de wedstrijd."
Beloften
Bij de beloften ging Ruud Slagter, die ook de eerste wedstrijd in de KPN Marathon Cup won, er met de eerste overwinning van de vierdaagse vandoor. Hij snelde in een massasprint als eerste de finishlijn over, voor Daan Gelling en Casper de Gier. In een kortere koers dan normaal, en mét tussensprints, schatte de winnaar de kans op een kopgroep vooraf klein. Minder hard gereden werd er echter niet, vertelt hij. "Ik moest wel aan het werk om het maar zo te zeggen. Na de laatste tussensprint kwamen er toch veel ontsnappingen."
Een van die ontsnappingen betrof een kopgroep van twee met vijf achtervolgers, waar onder meer Ronald Haasjes, Harm Visser en Leander van der Geest bij waren. "Gelukkig werd er gedurende vier of vijf ronden keihard gereden op kop van het peloton en kwamen we er twee ronden voor de finish toch weer bij." Het peloton ging de eindsprint met elkaar aan. "Casper (de Gier, red.) en ik zijn het hele seizoen al stuivertje aan het wisselen. Hij ging volle bak als eerste de bocht in en ik als tweede, maar hij maakte een misser en ik won."
Trachitol pak
Of hij blij is dat hij morgen in het opvallende Trachitolpak van start mag? "Als je zo'n pak in de kast hebt hangen weet je dat je een goede bent, zo'n vierdaagse is heel bijzonder. Ik vind het heel mooi dat het terug is. Ik genoot vroeger al toen mijn broer met een spruitjespak van The Greenery Six thuiskwam. Ik zit zelf sinds kort in het familiebedrijf van mijn ouders, met onze bloemkool zijn we eigenlijk concurrent van Greenery, ha!"
Of hij zijn leidende positie gaat vasthouden? "Dat weet ik niet. Ik was snel, maar domineerde de wedstrijd niet. Het is denk ik wel makkelijker om een vierdaagse te winnen dan bijvoorbeeld de Cup. Nu moet je vier dagen op je best zijn, voor de Cup maanden."
