Na een felicitatie voor zijn eerste titel op de 500 meter moet Kay Schipper even nadenken. "Ja, dit is inderdaad mijn eerste titel bij de senioren. Ik ben altijd in familieverband aan het denken", lacht hij. In 2016 doorbrak zijn broer Rick de jarenlange zegereeks van Michel en Ronald Mulder op deze afstand. Een jaar later ging Ronald er alweer met de winst vandoor. Maar nu stond Kay op de hoogste trede van het podium.
Strakke rondes
Aan de start van het nationaal kampioenschap stonden alle grote namen: naast de Mulders en Schippers ook Gerrie van Lingen en Rémon Kwant. "Een titel betekent veel voor mij maar dat ik win in zo’n sterk deelnemersveld betekent nog veel meer. Zeker in zo'n belangrijke jaar waarbij dit toernooi gekoppeld is aan WK-tickets", vertelt Schipper. "We zeiden van tevoren al dat er dit seizoen helemaal geen cadeautjes zouden worden weggegeven. Iedereen is fit, er gaan veel verliezers zijn. Dan moet ik zorgen dat ik geen verliezer ben en het allerbeste laat zien. Ik heb me goed voorbereid dus daar lag het niet aan."
In de finale van het koningsnummer voor sprinters nam Schipper het op tegen Michel en Ronald Mulder en Van Lingen. Vanaf de start ging Michel Mulder er als een speer vandoor maar werd even later weer ingerekend door de rest. Op het laatste rechte stuk werd er volle bak gesprint voor de overwinning en kwam Schipper als eerste over de meet, voor Michel en Ronald Mulder. "Mijn kwaliteiten liggen toch op de rondjes, daarom ben ik geen typische 500 meterrijder. Maar ik ben wel supersterk en rijd twee heel strakke rondes", zegt Schipper.
"Met zulke goede starters wist ik dat van achteruit zou moeten komen. Toen zij stuk gingen, was het voor mij wel ideaal dat het een harde koers werd en kon ik aan mijn inhaalrace beginnen. Ik moest scherp zijn, goed anticiperen op mijn tegenstanders en mijn kracht laten zien. Normaal gesproken zijn sprinters heel perfectionistisch, die willen alles onder controle hebben. Deze koers was alles behalve onder controle, ha."
Opofferingen
Direct na de finish was er ontlading en grote vreugde bij de rijder uit Medemblik. Na een rondje uitrollen, vloog hij zijn moeder in de armen en werd de titel gevierd met familie langs de piste. "Ik heb vorig jaar heel veel blessureleed gehad. Van een langslepende voetblessure naar een sleutelbeenblessure. Je probeert elk jaar je prestaties te laten gelden voor alle opofferingen die je doet. Het heeft er vorig jaar helemaal niet ingezeten dus dat komt alles er nu eigenlijk dubbel en dwars uit. Het is een lange weg geweest en dit jaar moet het op z'n plaats vallen met het WK in Nederland."
Voor Schipper is het toernooi nu al geslaagd, maar hij kijkt ook uit naar de resterende sprintafstanden. Op vrijdag wordt de 1000 meter verreden op de baan en zaterdag volgt de 100 meter en one lap op de weg. "Het is nu al een heel mooi weekend. De 1000 meter is ook belangrijk en vind ik zelf een heel spannend onderdeel. Maar op de 500 meter is de hoogste snelheid, sensatie en actie. Dat brengt dan zoveel emoties bij elkaar waardoor deze afstand bij mij op nummer één staat."
Klik hier om alles te lezen over het NK Baan/Weg in Heerde.