De inlinemannen van Team ADBA Leo Smit zijn de hele zomer al beresterk. Na een dolletje voor de start en wat overleg onderweg weten ze bijna elke wedstrijd met een overwinning af te sluiten. “We kennen elkaar en elkaars rijgedrag zó goed. Het is gewoon je maat waarmee je overal naartoe gaat, we zijn een echt duo”, lacht Jordy. “We doen veel samen, alleen we trainen niet altijd samen”, vervolgt Merijn, die in Hilversum op ruim een uur rijden van zijn ploeggenoot uit Midwoud woont. “Gelukkig zijn we nu allebei geslaagd voor school en als we straks achttien zijn gaan we voor ons rijbewijs.”
Waar Van Workum op de koersen en marathons vaak aan het demarreren slaat, is het Scheperkamp die de knechtenrol op zich neemt. Toch wordt elke zege van Van Workum door hem net zo uitbundig gevierd. “Het is een teamoverwinning, dus daar ben ik ook superblij mee. Dat is eigenlijk beter dan dat ik individueel zilver zou winnen."
Juichen om brons
Tijdens het NK Baan en NK Marathon wisten de heren het zelfs samen tot het podium te schoppen. “Dat was heel cool. We waren toen misschien nog wel blijer met Merijn zijn derde plek dan mijn titel.” Merijn lacht: “De vader van Jordy stond harder te juichen om mijn brons dan om Jordy’s goud.”
Een ding is zeker: de mannen zijn in topvorm. In juni mocht Van Workum in voorbereiding op het EK tijdens de baancompetitie in Heerde op de afvalkoers zelfs van start tussen de senioren. Hij reed daar op spectaculaire wijze naar het zilver en gaf zijn oudere collega's het nakijken. “Dat was super cool en geeft je de grootste kick. Vroeger keek in op naar die grote jongens en dacht ik; wow, daar wil ik ooit tussen rijden en nu is het ineens zover."
"Ze waren wel bang voor me, maar dat zeiden ze pas achteraf hoor”, grapt Van Workum, die zichzelf nog het minst lijkt te verbazen met zijn grootse prestaties. “Je moet gewoon blijven trainen en overal van leren. Dingen die fout gaan moet je opnieuw proberen."
Woensdag is het eindelijk zover, dan stappen Scheperkamp en Van Workum met de nationale ploeg in het vliegtuig richting Portugal. “Het allerleukste blijft dat ik daar zelf mag rijden in een Nederlands pak, daar droomde ik als kind al van”, begint Jordy met een brede glimlach op zijn gezicht. “Vorig jaar was het natuurlijk al tof in Nederland”, verwijst Merijn naar het toernooi in Heerde, "Maar nu we naar Lagos gaan vind ik dat misschien nog wel leuker."
En de medaillekansen? “Vorig jaar vond ik het lastig om in te schatten wat ik zelf kon, maar ik moet gewoon lekker rijden en wil sowieso de finale 300 meter halen", begint Merijn. Jordy zet iets hoger in: “We maken best wel veel kans op medailles hoor, maar het is wel spannend. Het is een ander soort spanning dan normaal, hier gaat het er écht om.”
Spanning
Een herkenbare spanning voor Van Workum, die daar tijdens de Europa Cup van vorige zomer in Oostende mee te kampen kreeg. “Ik stond toen voor de laatste afstand maar met één puntje verschil bovenaan het klassement. Merijn moest mij toen echt temmen, er was zoveel druk."
“Daar heb je ook je teamgenoten voor", vervolgt Merijn, terwijl hij een krentenbol krijgt aangereikt door Jordy. "Ik zei: ‘Rustig. Je moet je best doen en meer kan je niet’, maar hij tripte hem helemaal."
Toch verwachten de mannen in Lagos niet omvergeblazen te worden door de wedstrijdstress. “We rijden al heel lang wedstrijden, dus kennen het inmiddels wel. De eerste dag zullen we helemaal strak en gefocust staan, maar de laatste dag ben je er meestal wel weer aan gewend.”
Op welke afstanden ze precies van start mogen horen ze overigens pas op locatie van bondscoach Frank Fiers. Wel hopen de vrienden in ieder geval samen van start te gaan op een van de koersen. “Dat zou heel gaaf zijn. Dat we het in Nederland goed doen en het ook samen internationaal mogen proberen.”
Vakantie!
Als de wedstrijden erop zitten blijven Scheperkamp en Van Workum allebei nog een weekje hangen in Portugal voor een welverdiende vakantie, hopelijk mét medailles op zak. Aan de aanmoedigingen zal het in ieder geval niet liggen; de ouders en zus van Merijn en ouders en broertje van Jordy zullen onder het Portugese zonnetje de longen uit hun lijf supporten. En de rest? “We kunnen natuurlijk niet iedereen meenemen, die kijken maar via de livestream", lachen ze.
