"Soms zou je willen dat daar meer tijd voor is. Zeker ook voor sporters.'' Het sportleven gaat verder. Vanaf vrijdag staat de eerste wereldbekerwedstrijd in Salt Lake City op het programma. In het hoofd van Otter staat Peyongchang 2018 alweer centraal.
Met een enigszins gehavende selectie is Otter naar de Amerikaanse mormonenstad afgereisd. Zoals bekend ontbreekt Jorien ter Mors, die overtraind dreigde te raken, en is Yara van Kerkhof thuisgebleven wegens een rugblessure.
Bij de mannen is Sjinkie Knegt na een bacteriële infectie nog niet topfit. Het hoeft ook nog niet. "De eerste vier World Cups in een na-olympisch jaar is het de kat uit de boom kijken. Hoe rijden de nieuwe jongens en meiden, wat zijn de tactieken? Het gaat nog niet zo zeer om medailles.''
EK hoofddoel
Het hoofddoel deze winter is goed presteren op de EK in Dordrecht. "Dat moet het hoogtepunt van het jaar worden, zoals de WK in Moskou dat is voor de Russen. We willen straks op elk podium een Nederlander zien.''
Het is een ambitieus streven van een coach die in Sotsji van de ene emotie in de andere rolde. Met Ter Mors, die dit kalenderjaar sowieso niet in actie komt, miste hij op een haar een medaille bij het shorttracken, haar grote passie. Maar Otter zag de Enschedese wel twee gouden plakken veroveren op de langebaan.
Met de relayploeg bij de mannen ging het mis in de finale, maar op de WK revancheerden Knegt, Freek van der Wart, Daan Breeuwsma en Niels Kerstholt zich met het binnenhalen van de titel.
Tactiek
Kerstholt stopte, net als vaste invaller Christiaan Bökkerink. In Salt Lake vullen Itzhak de Laat, Koen Hakkenberg en Dylan Hoogerwerf de leemte op. Otter: "Conditioneel zijn we goed, technisch zijn we prima maar tactisch zijn we nog niet waar we moeten zijn. Dat is ook het moeilijkst trainbaar, het moet groeien in wedstrijden.''
Otter kijkt eigenlijk al weer ruim drie jaar vooruit. "We moeten bouwen naar de Spelen van 2018, de rest zijn tussenfases. Je moet nu bezig zijn met wat dan de competenties zijn. Hoe staat het er dan voor met de tactiek en techniek. Je moet nu 'uit de box' stappen, elders informatie ophalen."
"Kijken naar de rest van de wereld. Zijn er nieuwe gadgets, nieuwe trainingsvormen, nieuwe methodes van het filmen van trainingen, nieuwe materialen? Tussendoor ben je ook gewoon bezig met het nu, met de wedstrijden die komen. Dat loopt niet altijd even makkelijk.''
Samenwerking
In de aanloop naar de Spelen van 2018 werken de KNSB en de Zuid-Koreaanse schaatsbond nauw met elkaar samen. De Aziaten hopen het een en ander op te steken over de Nederlandse manier van langebaanschaatsen, terwijl men andersom hoopt te profiteren van de Koreaanse kennis over het shorttrack.
Otter juicht het samenwerkingsverband toe. "Al moeten we afwachten hoe het in de praktijk werkt en of de Koreanen echt inzicht geven. Ik geloof in samenwerking. Ook al laat je dan wellicht je in je kaarten kijken. Dan moet je juist creatief worden en weer nieuwe dingen verzinnen.''
Van sparren met tegenstanders word je alleen maar beter, denkt Otter die de afgelopen jaren al regelmatig buitenlandse concurrenten liet meetrainen. "De sterke landen hebben er ook belang bij dat de top breder wordt. Het zou mooi zijn als er op een WK tien gouden medailles naar tien verschillende landen gaan.''
De samenwerking gaat volgens Otter verder dan schaatstechnische zaken: "We kunnen ook kijken hoe ze daar de jeugd aantrekken. En zij organiseren het WK van 2016, wij dat van 2017. Dan zou je er bijvoorbeeld samen sponsors voor kunnen interesseren.''
