Voor Sanne van Kerkhof was het de eerste keer dat ze 'm voorbij zag komen wel even schrikken om zichzelf vol in beeld te zien. Voor de shorttrackster begint na dit olympisch seizoen haar maatschappelijke carrière.
Dat ze zo prominent in beeld zou komen bij de Randstad-spot wist Van Kerkhof pas toen ze de video voor het eerst zag. "Het is best raar om jezelf ineens zo op tv te zien. Ik voel me vereerd", vertelt ze. "Hopelijk denken bedrijven: hé, een topsporter, laat die maar eens langs komen."
Een rugblessure dwingt Van Kerkhof na dit seizoen te stoppen met schaatsen. De 26-jarige atlete heeft al een jaar of zes last van een hernia. Twee jaar geleden was ze er helemaal klaar mee. Het trainen ging slecht, ze had te veel pijn in haar rug. "Ik heb tegen Jeroen (bondscoach Otter, red.) gezegd: als het zo moet, zie je me niet meer terug."
Potentie
Maar net als Otter zag ze veel potentie met de vrouwenploeg. Het vuurtje om nog een keer naar de Spelen te gaan - Van Kerkhof eindigde in Vancouver als vierde met de vrouwenploeg - wakkerde weer aan. Bovendien had ze ditmaal de kans om samen met haar zus Yara voor een olympische medaille te gaan. Met Otter werkte ze een aangepast programma uit. Het leidde tot drie Europese titels op rij en een zilveren plak bij de wereldkampioenschappen.
En dus staat voor Van Kerkhof alles in het teken van Sotsji. Er is momenteel weinig tijd en ruimte voor andere dingen in het leven van de shorttrackster. Alles is gericht op die ene wedstrijd, dat ene doel: een olympische medaille op de aflossing.
Onrust
Toch ruimt ze tussendoor ook een beetje tijd in voor haar carrière na het schaatsen. "Als ik niet bezig zou zijn met wat ik vanaf maart ga doen, dan word ik onrustig. Het geeft rust, zeker als je op weg wordt geholpen", aldus Van Kerkhof, die blij is met de ondersteuning die ze vanuit Randstad krijgt.
Aan de andere kant merkt Van Kerkhof dat teveel bezig zijn met haar toekomst juist weer onrust brengt in haar sportbeleving. "Dan heb ik het gevoel dat mijn focus niet op de juiste plek ligt", legt Van Kerkhof haar dilemma uit. Samen met HR-manager Annette Smit stippelt Van Kerkhof een route uit voor haar na haar topsportleven. "Zij zorgt voor de juiste balans."
Kick
Ze rondde anderhalf jaar geleden haar studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH) af in Leeuwarden. "Ik dacht altijd dat ik graag mensen wilde helpen, maar dan mis ik de zakelijk kant. Een grote opdracht binnenhalen geeft mij ook een kick. Maar ik wil ook weer niet te commercieel, want ik zit wel op de mens. Echt concreet maken kan ik het nog niet."
De ondersteuning van Smit komt daarom goed van pas. "Ze helpt mij om een beeld te vormen van wat ik wil. Zo kan ik een begin maken en dat geeft veel rust", legt Van Kerkhof uit. "En ze brengt de maatschappij dichterbij. Het is snel maart, maar voor mij voelt het heel ver weg. Die Spelen zitten zó in mijn hoofd. Ik ben alleen bezig met nu beter worden. Vandaag nog."
Denkpatroon
De Zoetermeerse realiseert zich dat ze weliswaar geen werkervaring heeft, maar dat ze als topsporter andere vaardigheden meebrengt naar een baan. "Als je een topsporter aanneemt, krijg je gegarandeerd iemand met doorzettingsvermogen. Uitdagingen, daar leef ik op. Hard werken ben ik gewend. Bovendien zit ik niet vast in een denkpatroon. Met mijn blessure heb ik geleerd om anders te denken. Toch een manier vinden om die training te kunnen doen."
Naast de begeleiding voor haar maatschappelijke carrière kan Van Kerkhof de betrokkenheid van Randstad als sponsor waarderen. "Ze zijn regelmatig bij trainingen en wedstrijden en staan op het vliegveld als je thuiskomt, nadat je je geplaatst hebt voor de Spelen. Die betrokkenheid is fijn", zegt Van Kerkhof. "En ze doen hun best om de sport 'in the picture' te zetten. Daar ligt mijn hart, dus dat vind ik mooi."
