“Ik kan nu niet bedenken waar de mannen het hebben laten liggen”, vertelde bondscoach Rintje Ritsma na het zilver van Botman, De Boo en Prins. Zo voelde het ook voor de mannen die het op het ijs lieten zien. “Ik voelde dat het zo goed ging”, was de lezing van Tim Prins. “Zat er meteen achter, het ideale scenario. Jenning reed de goede lijnen, deed alles perfect. De wissel was goed. Daarna was het voor mij een kwestie van uitrijden. Dat was zwaar, maar dat heb ik in de benen.”
De euforie van de sterke rit was echter snel verdwenen toen de Canadezen twee duizendsten rapper gingen. Het oude wereldrecord dateerde uit 2017 en stond eveneens op naam van de Canadezen, maar duidelijk is wel dat de Nederlanders flinke stappen hebben gemaakt. “We rijden fors sneller dan ooit, er hebben niet de minste namen aan de start gestaan op dit onderdeel. Ik denk dat wij de afgelopen tijd achter de feiten aan liepen, we nemen dit onderdeel serieus. Het kan nog harder.”
Waar de mannen net naast het goud grepen, waren de vrouwen gefrustreerd. Weer was Antoinette Rijpma-de Jong niet in staat om de Marrit Fledderus en Jutta Leerdam te volgen. “Het was helemaal geen slechte start, alleen ben ik met sprinters onderweg”, aldus de Rottumse. “Het gaat zo snel en ze maakten een goede start. Marrit krijgt de opdracht om 100 procent te starten. Ik riep nog wel een keer dat ze langzamer moesten, maar dat is met die helmen op niet te horen. Na de overname van Jutta was gewoon duidelijk dat ze hard doortrok en dan rijd ik eigenlijk weer een 1500 meter in mijn eentje.”
Déja vu naar dezelfde rit op het EK Afstanden, begin januari. Toen waren Fledderus en Femke Kok gevlogen terwijl Rijpma-de Jong er solo achteraan moest. “Ik miste de aansluiting, Jutta zou normaal een goed windscherm voor mij zijn waar je de tweede ronde goed achter kunt zitten”, aldus Rijpma-de Jong. “Dan kun je echt hard rijden, maar dan moet er bij de start wel ingehouden worden om mij mee te nemen. Dan kunnen we in het laatste deel van de race echt gas geven.”
Bondscoach Ritsma deelt de lezing van Rijpma-de Jong. Na de afzegging van Femke Kok moest de keuzeheer opnieuw aan het rekenen om tot de ideale opstelling te komen. “Dan kom je bij Antoinette uit, maar dat is wel een risico”, zei hij. “Je vraagt van sprinters dat ze zo hard mogelijk rijden, maar eigenlijk moeten ze iets rustiger aan doen. Dat wil bijna niet, zie ook de races met Wesly Dijs en Antoinette tijdens het EK.”
Rijpma-de Jong kan haar enthousiasme voor het rijden van de teamsprints niet verbergen, maar is teleurgesteld omdat ze het team voor haar gevoel in de steek liet. “Je kunt geen wonderen verrichten als je bijna nooit met elkaar traint, maar het is heel zonde. Ik voel me bezwaard dat ik het gewoon niet kon afmaken. Als we daar wel met z’n drieën zitten, kan je hier wereldkampioen worden.”
“Nu is Antoinette heel verdrietig”, ging Ritsma verder. “Maar dat hoeft niet, op naar de volgende wedstrijd. Dit onderdeel rust op de schouders van een drietal, het is echt lastig. Je kunt dit niet vaak genoeg trainen, maar voor Antoinette is het bijna niet te trainen om er wel achter te blijven. En dat geldt ook voor de andere vrouwen. Hoeveel moet de voorste inhouden, dat wil je eigenlijk niet van een sprinter vragen. Ze willen altijd volle bak. Maar goed, als Antoinette er aan het begin bij kan blijven, maakt ze de verloren tijd van die eerste ronden ruimschoots goed in de slotronde.”
Uitslagen van het WK Afstanden staan hier.
