In Calgary liet het drietal geen spaan heel van de concurrentie. Ze reden een baanrecord op de Olympic Oval, verbeterden het Nederlandse record en kwamen met 2.51,20 op minder dan een halve seconde van de snelste tijd ooit gereden (Japan, 2.50,76, red.). Er scheelde bijzonder weinig aan, was de conclusie na afloop. “We hadden allemaal wel een momentje, dat komt door de vermoeidheid”, vertelt Beune, die vrijdag haar eerste wereldtitel bij de senioren haalde en daar logischerwijs dolblij mee was. “Maar dat lossen we dan heel goed op en gaan we door.”
De efficiëntie waarmee het trio over het ijs vloog is te verklaren door twee dingen. De bijzonder stabiele slag van Beune én het feit dat Groenewoud en Schouten in het marathonschaatsen geleerd hebben om in de slag van andere schaatsers mee te rijden. “Die aanpassing is voor ons geen probleem”, zegt Schouten. “En Joy heeft een heel mooie krachtige en stabiele slag, wij kunnen daar heel goed achter rijden.”
Het duurde lang voordat de Nederlandse ploegen op de achtervolging zo gestroomlijnd reden, tot voor kort voorbehouden was dat voorbehouden aan landen waar steevast samen getraind wordt. Die kracht van de Nederlandse vrouwen had al veel eerder tot goud moeten leiden, het verhaal is inmiddels bekend. Sokjesgate gooide vorig jaar in Heerenveen roet in het eten. Toen dat bijna verwerkt was, vergat Beune haar transponders bij de World Cup in Polen.
“Daar hebben we het niet meer over gehad”, aldus Groenewoud. “Voor het EK hebben we een grappig filmpje gemaakt voor Instagram, maar je moet er niet over nadenken.” Schouten: “We wilden gewoon laten zien dat we de beste ter wereld zijn.” Schouten en Groenewoud hebben al wat wereldtitels achter hun naam staan, voor Beune was het de primeur en was de ontlading het grootste. “Dat was het eerste wat Irene zei”, gaat Beune verder. “Zo ontzettend lief. Mijn eerste wereldtitel, daar ben ik heel blij mee.”
Door de beroerde World Cup-ranking moesten de vrouwen als eerste aan de bak, maar direct na het passeren van de finish wisten ze dat een Nederlands record moeilijk te kloppen zou zijn voor de andere landen. Ze zijn wat dat betreft toonaangevend voor de mannelijke collega’s, waar voor het eerst sinds de invoering van het onderdeel op het wereldkampioenschap geen medaille gehaald werd. Vaker samen trainen met een kleine kernploeg en het onderdeel serieus nemen. “Maar je moet ook de juiste personen hebben”, zegt Schouten. “Mensen die in elkaars slag kunnen rijden, die er alles voor over hebben om te trainen. We zitten met andere schema’s, maar maken allemaal plaats voor de training om even samen te zijn. Dat maakt het verschil.”
De Nederlandse mannen waren negen keer ongeslagen op het WK, aan die imposante reeks kwam in Calgary een eind. Extra pijnlijk is dat de nederlaag van vrijdag niet als een verrassing kwam. Na een seizoen waarin de grote motor van de trein zich niet meer beschikbaar stelde, er moeilijk werd gedaan over trainingen en stabiliteit aan alle kanten ontbrak, was de vijfde plek het maximale. Als de mannen een voorbeeld nemen aan de vrouwen, is het misschien mogelijk de aansluiting te krijgen bij de toplanden. Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen: podiumklanten van Calgary (Italië, Noorwegen en Canada) hebben momenteel een enorme voorsprong op Nederland.
Onbedoeld gaven de vrouwen daarmee een belangrijk advies aan hun mannelijke collega's. "Voor anderen is het maar de ploegenachtervolging, maar het is olympisch en in Milaan willen we ook olympisch goud halen. Heel fijn dat je dan samen zo met elkaar kunt rijden", voegt Beune toe, doelend op het proces. "Als iemand vervelend is, verloopt het stroperig en wordt het moeilijk", valt Schouten haar bij. "Wij staan er met zijn drieën hetzelfde in, ook met Elisa (Dul, red.) als reserve erbij."
Uitslagen van het WK Afstanden staan hier.
