"Ik ben op zich wel tevreden", zegt Jade Groenewoud. De wereldkampioene allround bij de junioren van vorig jaar, beperkte zich dit weekend tot de 3 kilometer, waar ze won en de internationale concurrentie met speels gemak op achterstand reed. "Maar het is lastig", zegt ze voorzichtig. "Sophie Kraaijeveld (die zich niet voor deze World Cup plaatste red.) deed niet mee en normaal gesproken kan ik me aan haar meten." Het is meten, voelen waar je staat, vertrouwen tanken richting het belangrijkste weekend van het seizoen. Pien Hersman liet er op de 500 meter geen misverstand over bestaan: zij heerst op die afstand, won het eindklassement en zal dan ook met niets minder dan de wereldtitel genoegen nemen.
Om die titel te veroveren zal ze dan wel onder meer met landgenote Pien Smit moeten afrekenen en laat dat nou net de wereldkampioen van vorig jaar zijn. Maar Smit heeft het nogal wat malheur achter de rug: een rugblessure, ontstoken amandelen en als toetje kreeg ze vorige week ook nog corona. "Het zet je wel op scherp, dat is goed voor volgende week", zegt ze dapper over de zesde plek die ze ondanks haar moeizame aanloop uit het vuur wist te slepen. Ze hoopt op dezelfde focus en vertrouwen die ze had in de aanloop naar het NK in Groningen, drie weken geleden waar ze tweede werd achter Hersman. "Als ik dat deze week mee kan nemen, dan denk ik dat er een veel betere tijd uitkomt. Ik ga er gewoon met veel vertrouwen in."
Voor Angel Daleman intussen verliep het weekend voortreffelijk, met een bronzen plak in een pr op de 500 meter en winst op de mass start. En dat ging per ongeluk, vertelt ze lichtelijk verbaasd. "Het klinkt heel suf, maar eigenlijk is dat het wel." In de chaos van de race kwam ze voor Chloé Hoogendoorn terecht en hoewel ze nog probeerde in te houden, kwam ze met 3 honderdste van een seconde voorsprong op haar teamgenoot over de streep. Hoogendoorn wist overigens wel het klassement op deze discipline te winnen. In tegenstelling tot de anderen is het Angel niet bezig met het komende weekend. Bewust, legt het multitalent uit, dat een week eerder het junioren-WK shorttrack in Dresden reed. "Ik ben vooral bezig met voelen, omdat ik net van het shorttrackschaatsen af kom. Hoe het schaatsen gaat, dingen die ik een beetje kan veranderen, daar ben ik op aan het letten. Ik was bezig met lekker schaatsen."
Net als Chloé Hoogendoorn, Pien Hersman en Jade Groenewoud, veroverde Stijn van de Bunt het klassement op de afstand waar hij dit seizoen op heerste, de 3 kilometer. Toch mag dit een klein wondertje heten, want een buitengewoon vervelende liesblessure hield hem een tijd lang aan de kant. Zijn race in Inzell was daarom nog niet om over naar huis te schrijven. "Ik moet nog even een week op mezelf letten", zegt hij rustig. "De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Misschien is deze fysieke prikkel net wat ik nodig heb richting volgende week. Daar hoop ik echt op. Als het niet zo is, dan is het niet zo. Maar", vervolgt hij strijdbaar, "ik ga gewoon echt alles geven. Ik ga niet nu opgeven. Ik heb het hele jaar hard en goed getraind om volgende week in de beste vorm van het hele seizoen te zijn, dus ik vertrouw er nog steeds op dat ik dat gewoon ga halen. Ik zie geen reden om bij de pakken neer te zitten. De 5 kilometer blijft echt mijn focuspunt. Ik hoop echt nog wel wat moois neer te zetten."
Tussen de bedrijven door wisten de Nederlandse vrouwen dit weekend ook nog de teamsprint te winnen, met Pien Smit, Pien Hersman en Angel Daleman. "Die hadden we helemaal niet geoefend", lacht Daleman. "Helemaal niks. Het enige dat we hebben gedaan was de start." Dus dat belooft wat, als het drietal deze week de tijd krijgt om op die discipline ook de puntjes op de i te zetten. "De concurrentie is dit jaar groot", besluit Jade Groenwoud, die vastbesloten is haar allround-wereldtitel van vorig jaar te prolongeren. "Dus ik ga er alles aan doen om de beste ritten voor mezelf neer te zetten. Hopelijk de beste ritten van het weekend. En dan zien wat het waard is."
