Aan alles merk je bij de jonge Goudse (22) dat ze nog altijd geniet van het geweldige succes op de slotdag van de Europese titelstrijd. Er is zeker sprake van een roze wolk, maar zo meldt Lianne van Loon heel gedecideerd: “Als ik ik train, zit ik daar absoluut niet op hoor, haha. De voorbereiding op het WK moet gewoon doorgaan.”
Dat vertelt ze eerder deze week vanuit Berlijn, waar ze afgelopen weekend nipt het gevecht om de zege in de prestigieuze skatemarathon verloor van de Francaise Marie Dupuy, de vrouw die ze in L’Aquila nog op sensationele wijze aftroefde. Heel even voelde ze de pijn van die nederlaag en baalde. Op hetzelfde moment hoorde ze echter de stemmen van haar coach bij A6.nl, Manon Hekman-Kamminga, en enkele ploeggenotes op de achtergrond: ‘Dit is wel Berlijn hè, de grootste inlineskatehappening ter wereld waar jij als nummer twee op het podium staat. Je mag best blij zijn’, tetterden die meiden in haar oren.
“Eigenlijk is dat ook zo”, zegt Van Loon, een paar dagen voordat ze samen met vriendin en ploegmaat Fleur Veen vanuit de Duitse metropool naar Venetië vliegt. Zaterdag en zondag is er in de buurt van de gondelstad een skeelerrace (Memorial Ponzetti in Rovigo) waaraan de Nederlandse WK-selectie meedoet, ter voorbereiding op het mondiale festijn dat eind oktober begint. “Ik móet tevreden zijn. Het was echt bizar, dat evenement. Maar vooral een mooie bevestiging na mijn Europese titel. Zó fijn. De wedstrijd leek in geen enkel opzicht op die tijdens het EK. Het parkoers was totaal anders, het deelnemersveld wel minstens zo sterk, en de eindsprint verschilde compleet van L’Aquila, waar ik had te maken met landenteams. De Franse vrouwen waren nu verdeeld over verschillende sponsorploegen: Powerslide, EO Skates, ACS. Natuurlijk wil je winnen. Toch, die tweede plaats is ook waardevol.”
Zet je deze prestatie naast je EK-titel?
LvL: “Nee, nee…, dat nooit. Europees kampioene worden is mooier, maar buiten titels om vind ik de Berlijn marathon de meest geweldige wedstrijd die je kunt winnen op wielen. De concurrentie is groter dan op het EK, of vergelijkbaar. Manon heeft er twee of drie keer gewonnen, het is dan zo gaaf om je ervaringen te delen. Ze kon me ook vertellen wat me er na de race allemaal nog stond te wachten. Urenlange verplichtingen, dopingcontrole, huldiging, persgesprekken, noem maar op. ‘Pak je tas maar in, want het duurt nog wel een paar uur voor je in je hotel bent’, zei ze. Nou, dat klopte ook wel, haha!”
Op foto’s zag ik dat je een apart shirt droeg met de regenboogkleuren.
“Van A6.nl heb ik een pak gekregen met op de rug de kleuren van de regenboog. Heel vet! Voor de echte trui die een wereldkampioen krijgt ga ik m’n uiterste best doen.”
Als je jouw seizoen bekijkt is dat net en legpuzzel die nu helemaal in elkaar past, door de prachtige resultaten van de laatste tijd.
“Dat sowieso. Ik kende een beetje lastige start van het seizoen, al ging de eerste Europa Cup heel goed. In Lagos werd ik tweede op de puntenkoers, daarna raakte ik overtraind en volgde er een moeilijke periode waarin het minder lekker liep. Ik heb een tijd rust genomen en moest weer opbouwen. Pas na het trainingskamp in Oostende voorafgaand aan het EK voelde ik hoe de vorm terugkeerde. Ik kwam weer op niveau, wat zichtbaar was tijdens de EK-wedstrijden. Dat heb ik weten door te trekken tot in Berlijn.”
Het is goed te weten dat je er staat op de momenten die ertoe doen. Dat is de essentie van topsport.
“Het was een moeilijk seizoen, maar samen met Manon heb ik het goed ingedeeld. Het was spannend hoe dat zou uitpakken. Ik vertrouwde op haar, ze heeft me daarin uitstekend geholpen. Supervet!"
Op weg naar het WK kan ik me voorstellen dat je planning overhoop is gegaan, want met deelname had je waarschijnlijk geen rekening gehouden gedurende het seizoen?
“Oh jawel, we hebben altijd een EK-medaille als doel gehad en aansluitend naar het WK te gaan. Ik rijd ook marathons voor A6.nl, maar skeeleren is mijn hoofdsport. Dat schaatsen moet nu maar voorlopig wachten. Het WK zat altijd in de planning. Ik ben benieuwd wat het in Argentinië zal worden. Het deelnemersveld is sterker, met de Zuid-Amerikaanse vrouwen erbij, maar weet je: ik durf niet te zeggen wat er mogelijk is.”
Prettige bijkomstigheid: je maatje Fleur Veen is er ook bij.
“Ontzettend fijn dat Fleur meegaat. We kunnen de hele voorbereiding op het WK samen doen, wat echt, écht heel fijn is. Om elkaar te kunnen steunen – ook mentaal - in de wedstrijd is het top. Maar ik denk dat we samen best iets kunnen klaarspelen. Afgezien daarvan is het supergaaf dat we samen naar Argentinië mogen. Dat is een droom.”
