“Het schaatsen gaat hartstikke goed, dus kom maar op met die wedstrijden.” Bram Steenaart (op de foto boven met Itzhak de Laat achter zich) had er vorige week wel vertrouwen in, toen hij kort vooruitblikte op de twee weekends van racen die bepalend zijn voor de verdeling van de World Cup-tickets shorttrack. Na de trials van afgelopen vrijdag, zaterdag en zondag kan de rechtenstudent uit Utrecht deze vrijdag (7 oktober) nog net zo zelfverzekerd beginnen aan de Dutch Open Shorttrack (DOS) in Thialf. Met een derde plaats op de 1500 meter, de vierde op de 1000 en de zesde stek op de 500 meter ligt hij keurig op koers om voor het eerst sinds het seizoen 2019-2020 weer zijn opwachting te maken in de wereldbeker.
Neemt niet weg dat in het veld van de mannen de concurrentie altijd moordend is. Routinier Itzhak de laat is als erkende slow-starter redelijk begonnen aan zijn seizoen (vierde op de 1500 meter, vijfde op de 1000), maar er trommelen verschillende talenten op de poort die toegang geeft tot het grote werk. Over het jongste lid van de Nationale Trainingsselectie (NTS) bestaan geen twijfels meer. Tijdens de trials heeft Jens van ’t Wout – donderdag wordt hij 21 - een riante uitgangspositie gecreëerd door bijna op alle onderdelen (tijdritten en afstanden) te winnen. Ook Sjinkie Knegt staat er prima voor, door zijn zege op de 1500 meter en de tweede plaats van de 1000 meter.
Wat denken andere shorttrackers? Teun Boer (21): “Het doel van tevoren, voor beide toernooien, was zoveel mogelijk punten pakken, en op de 500 meter zo hoog mogelijk eindigen. Dat is wel gelukt: de tweede plaats op die afstand is top. Voor volgend weekend geldt hetzelfde. De druk is er nog niet vanaf, maar ik heb voor mezelf bewezen dat ik het kan op dit niveau. Dat zorgt voor een goed gevoel”, zegt de uit Nijmegen afkomstige atleet.
Het internationale tintje van de wedstrijden die komen gaan, maakt dat Boer ‘net iets meer zal aanstaan’. “Bij de trials kon je een beetje het idee krijgen dat je aan een KNSB Cup bezig was, of een NK, terwijl het evenement een stuk belangrijker was dan dat soort races. Door de buitenlanders ontstaat er straks een ander sfeertje.”
Friso Emons had niet het beste weekend vorige week. Op de twee kortste disciplines finishte hij buiten de top-zes, de 1500 meter rondde hij af op plaats zes. “Dan moet het nu maar gebeuren, hè. Het waren niet mijn wedstrijden: het liep niet en ik beging enkele stomme fouten. Daardoor liep ik achter de feiten aan. Als je steeds op het randje balanceert, zit je in de gevarenzone. Dan is er bijvoorbeeld een toevoeging (een rijder die de jury na bestudering van beelden toch door stuurt naar de volgende ronde, red.) en val je er alsnog tussenuit. Dat soort dingen doet zich voor als het niet lekker draait. Ik focus me op de Dutch Open, want ik weet dat ik veel beter ben dan wat ik heb laten zien”, verzekert hij.
Zich op voorhand rijk rekenen heeft de 24-jarige Emons niet gedaan. “Het niveau in ons team is zo ongelooflijk hoog. Wanneer je denkt van oh dat haal ik wel even, dan kom je jezelf heus tegen. De nieuwere jongens rijden ook keihard en dat vraagt om presteren van ons allemaal. We zijn met elf jongens in de NTS, van wie er tien meedoen (Sven Roes is geblesseerd, red.). Er is plaats voor zes, wat betekent dat je volle bak moet. Ook Itzhak en Sjinkie realiseren zich dat ze zich niet zomaar naar de World Cup rijden.”
5-8-8. De noteringen voor Melle van ’t Wout op respectievelijk de 500, 1000 en 1500 meter ogen niet spectaculair. De oudste van de twee broers (22) heeft er geen problemen mee. “Ik had al geen hoge verwachtingen van het voorbije weekend, omdat ik nog niet de vorm heb te pakken die ik verleden jaar had aan het begin van het seizoen”, vertelt hij. “Dat is te wijten aan de rugblessure die me lang dwars heeft gezeten. Ik ben zeer voorzichtig begonnen aan de nieuwe voorbereiding – zo nu en dan nog met wat last die het noodzakelijk maakte soms een paar dagen niet te trainen.”
“Gelukkig is het de laatste drie weken heel erg vooruitgegaan. Nul rugpijn, nul stijfheid, helemaal niets: dat beschouw ik als een overwinning. Ik merk bovendien dat ik wekelijks grote stappen zet. Het schaatsen gaat lekker, alleen de topsnelheid en racehardheid ontbreken, net als de conditie op de langere onderdelen. Ik was daarom eigenlijk zeer tevreden over de trials, in het bijzonder de 500 meter waarop ik kon knokken met de andere jongens. Waren deze twee toernooien iets later gehouden, dan zou ik er waarschijnlijk al meer uit hebben gehaald.”
Van ’t Wout ziet zichzelf niet direct in de ploeg belanden die op 21 oktober naar Canada vliegt. “Ik ga er vrijdag, zaterdag en zondag op dezelfde manier in als een week terug. Het verschil is dat ik nu weet dat ik op de 500 me kan meten. Ik wil lekker schaatsen, plezier hebben en ontdekken wat de verbeterpunten zijn. Als ik de eerste twee World Cups niet haal, moet ik me maar voorbereiden op de derde en de vierde.”
Nog iemand die moet aanpoten om zich te kwalificeren voor het eerste hoogtepunt van het seizoen, is Westlander Kay Huisman (25). Hoewel…, zijn derde plaats op de 1000 meter tikt leuk aan in de berekeningen. De 500 meter draaide voor hem in de soep, vooral vanwege twee herstarts die werden veroorzaakt door botsingen met andere mannen. “Na twee valpartijen was het tamelijk lastig er nog een fatsoenlijke race van te maken. Ik kwam moeilijk op snelheid en liep tegen een domme penalty op. Verkeerde keuzes in de finale van de 1500 meter kostten me een betere klassering dan de zevende plaats. Te vroeg, te hard op kop gaan strijden: m’n hoofd wat verloren, denk ik”, beaamt hij. “Ik maak me nog geen grote zorgen, al had ik er graag wat beter voor willen staan.”
Alle info over de Dutch Open Shorttrack vind je hier
De kwalificatie toegelicht
Nog even de kwalificatieregels voor World Cup 1, in Montréal (28-30 oktober): met ingang van dit seizoen draait het bij de grote shorttrackevenementen om plaatsing per afstand. Via de trials (verleden week) en het toernooi van komend weekend kunnen er punten worden verdiend voor de afzonderlijke nummers (500, 1000 en 1500 meters).
Zo heeft Jens van ’t Wout op bijvoorbeeld de 1000 meter 34 punten geïncasseerd voor zijn overwinning. Omdat hij ook de beste was in de tijdrit over zes ronden (op de eerste dag van de trials), pakte hij toen 10,2 punten mee. Dat aantal wordt toegevoegd aan de 34, wat zijn totaal op dit moment op 44,2 punten brengt. Daarmee is hij al bijna onbereikbaar geworden voor de rest en doet hij (zonder verdere tegenslag) in Montréal sowieso mee aan de 1000 meter. Hij kan zijn score verder uitbouwen door ook tijdens de Dutch Open weer kort te finishen. Deze telling is van toepassing op alle drie individuele afstanden. De puntenverdeling is als volgt: 1e plaats 34 punten, 2e 21, 3e 13, 4e 8, 5e 5, 6e 3, 7e 2 en 8e plaats betekent 1 punt.
In principe maken de nummers 1, 2 en 3 van de combinatieklassementen (tijdritpunten + 2x behaalde punten op dezelfde afstand) de reis mee naar Noord-Amerika. Zijn er echter meer dan zes verschillende rijders die zich op een of meer onderdelen hebben geplaatst, dan bepaalt de selectiecommissie wie er afvalt.
