Maar kon de Zoetermeerse, die vorig weekend in Almaty de wens uitsprak ‘zo graag weer eens een podiumplek op een individueel nummer te halen’, aan het slot van een tumultueus middagje racen blij zijn met dat brons? Want amper bekomen van de emoties en inspanningen van die 500 meter met drie Hollandse meiden op het ijs – Schulting, Selma Poutsma en zijzelf – moest het vrouwenkwartet op voor de halve finale van de relay. Zonder dat er sprake was van druk van achteruit lanceerde Van Kerkhof zichzelf bij het uitkomen van de bocht en landde op haar achterste. Met die merkwaardige val verkwanselde ze de kansen van Oranje op het teamonderdeel dat de jongste weken wat minder soepeltjes loopt.
“Dat zorgt wel voor gemengde gevoelens, ja”, erkende de zwaar balende routinier van de ploeg. “Ik vind het zo rot dat ik het voor het hele team heb verpest door die val.” Door schakelend naar het goede nieuws, de derde plaats die ze bemachtigde na een tamelijk hobbelige route tot in de beslissende race, zei ze: “Dat was geen ideaal traject. Tijdens de halve finale werd ik de baan uit gereden (door Kim Boutin, red.). dat was extra balen, omdat ik daardoor op startplek vijf moest vertrekken in de finale, wat op de 500 heel vervelend is. Gelukkig kon ik na de start opschuiven en probeerde ik snelheid op te bouwen.”
"Ik vond het bijzonder en heel gaaf dat we met z’n drieën om de medailles konden rijden; dat gebeurt sowieso niet zo vaak op World Cup-niveau. Het maakte me best trots. Voor Selma was het ongelooflijk sneu dat ze viel, want zij had een heel sterke dag. Het zou geweldig zijn geweest als we alle drie op het podium waren beland.”
Over het ijs glijden, maar dan niet met de schaatsen, overkwam deze zaterdag veel rijders van de nationale selectie. Xandra Velzeboer sneuvelde op een onnodige manier bij een passeeractie tijdens de medaillestrijd op de 1500 meter (zevende plaats tenslotte); Kay Huisman ging eruit in de halve finale van de 500 meter door niet overeind te blijven. Hij knalde opnieuw de boarding in tegen het einde van de mixed relay; Selma Poutsma – indrukwekkend goed op haar specialiteit, de sprint – kreeg een tik tegen haar ijzer terwijl ze in de finale van de 500 meter op ‘ramkoers’ lag. Gevolg: een buikschuiver met gelukkig zachte landing in de kussens, maar wel een droom aan gruzelementen.
Itzhak de Laat kroop een illusie armer in de bus naar het hotel. Hij reed een strak toernooitje op de 500 meter dat hem eindelijk weer eens in een WC-finale bracht. Met enkele acrobatische manoeuvres hield hij lang de kans op brons in leven; vlak voor de streep schoof thuisrijder Denis Nikisha zijn schaatstip net wat eerder vooruit dan De Laat. Friso Emons bereikte juichend van opwinding opnieuw de finale op de langste individuele afstand. Waar hij eerder in deze World Cup-cyclus een vierde plaats uit het vuur sleepte op de schaatsmijl, moest hij deze ker de schermutselingen aan het front van gepaste afstand volgen. Hij eindigde op de zesde plaats.
Hier vind je de uitslagen van de eerste finaledag in World Cup 4
