“De vorm? Goed. Denk ik”
De oude Sjinkie, de nieuwe Sjinkie… Hij laat de media maar begaan, twee weken geleden, zodra die peilen hoe hij gedurende de stille maanden van het jaar aan zijn niveau heeft geschaafd. “Ik ben een klein beetje beter dan ik was”, zo schetst hij een situatie die nog net geen kreten van bewondering losmaken. Ergens wel logisch; sinds zijn desastreuze kachel-affaire van januari 2019 is het een lange, verwoede speurtocht geweest om eerst het pad naar de wereldtop te traceren en dat vervolgens zonder kleerscheuren af te leggen.
“Het schaatsen gaat goed. Ik heb nergens last van. Het gevoel van de oude Sjinkie is wel terug, alleen heb ik daar niet veel aan als ik de beste van de wereld wil zijn.” De 32-jarige pionier herhaalt een paar zinnen later zijn woorden. “Ik ben een klein beetje beter. Dat betekent niet per se sneller dan voorheen, want dat hoeft niet. Als ik langer snel kan gaan, is dat mooi.” Ter illustratie: “Kon ik vroeger vijf keer hard rijden in een relay, nu lukt dat wel acht keer. Dan denk ik dat het beter is. Trouwens, de rondetijden laten het ook zien. Én”, zo voegt hij er veelbetekenend aan toe, “de toptrainingen die we hebben gehad – dus de sessies waarin iedereen tot het gaatje moest gaan – verliepen geweldig.” Geen klachten, over de vorm.
1500 meter als olympisch speerpunt
Nog een positieve constatering: Knegt heeft zijn duurvermogen weer op orde, niet onbelangrijk als de dodelijke schaatsmijl (1500 meter) zijn speerpunt wordt op de Winterspelen. Toch lonkt de ‘Schicht uit Bantega’ ook nadrukkelijk naar de aflossingsnummers. De mannen van Oranje zijn de jongste jaren top, dus gloort er olympisch goud. “We zijn al twee keer kanshebber geweest, maar het ging steeds ergens iets verkeerd. Drie keer scheepsrecht, zou ik zeggen.” En anders is er nog een uitwijkmogelijkheid, via de mixed relay. “We hebben twee enorm sterke vrouwen (Suzanne Schulting/ Yara van Kerkhof, red.), met die twee kunnen we hoge ogen gooien. Zetten we er twee goede kerels naast, dan komen we heel ver.” Kortom, aan vertrouwen geen gebrek. En dat geeft de burgers en zeker de fans moed, in de wetenschap dat Beijing een eindhalte in de verte is die pas kan worden bereikt via succesvolle passages van verschillende World Cups-stations.
Bejaarden die de kar trekken
32. Een getal. Zijn leeftijd. “Ik ben niet oud hè. Sterker nog, d’r rijdt een oudere rond”, merkt Knegt op, zonder de naam van Daan Breeuwsma te hoeven noemen. “Het is bijzonder tijdens sommige trainingen te zien dat de twee bejaarden nog de kar moeten trekken. Die momenten bewijzen dat ik me niet afgeschreven hoef te voelen’’, verklaart hij op vrolijke toon. Dat gaat ook niet gebeuren zolang het plezier als verslavend elixer door zijn aderen zal stromen. “Schaatsen blijft leuk, zeker wanneer jongeren je willen uitdagen. Word je fitter, dan hoef je niet alle dagen tot het uiterste te gaan omdat het gemakkelijker gaat. Dat zorgt ervoor dat de trainingen aangenamer zijn. Zoals het nu loopt, denk ik dat ik nog wel twee jaar van waarde kan zijn voor het relay-team. In welke rol interesseert me niet. Dat moet Jeroen (Otter, bondscoach, red.) maar bepalen. De jongens in de ploeg zijn zó jong, die kunnen het nodige leren van me. Daarom zul je mij nog niet horen aankondigen dat ik stop na de Winterspelen. Waarom zou ik?”
“Hij moet nog sneller en harder”
Jeroen Otter is de bondscoach. De shorttrackbaas van Oranje geniet als nooit tevoren van zijn getalenteerde groep, Knegt incluis. “Oh, zegt Sjinkie dat hij beter is dan vroeger. De data liegen niet. Vlak voordat we op trainingskamp zijn gegaan naar Courmayeur reed hij zijn derde snelste ronde ooit sinds 2014 op Thialf. Alles meegenomen komt hij dicht bij zijn oude vorm. Alleen, dat is dadelijk niet voldoende. Hij moet nog een stap doen. Nog sneller. Nog harder. Fysiek krachtiger, explosiever uit de startblokken schieten. Ja, Sjinkie is lekker bezig. Dat zeker.”
