Zo jong nog, maar wel al zichtbaar getekend door de strijd (een enorm litteken op zijn rechterwang en een gouden tand na het verlies van twee tanden door een valpartij), baant hij zich een weg naar boven. Jens van ’t Wout, opgegroeid in Canada en via het ijshockey terechtgekomen in de sport waar er snoeihard rondjes worden gereden op een ijshockeybaan, geniet er meer van dan dat hij zich verbaast. Al is het nooit het streven of de bedoeling geweest dat hij én zijn broer Melle nu al op de deur naar Beijing zouden bonken. "2026, dat was het oorspronkelijke plan dat we nog steeds in ons hoofd hebben", vertelt hij. Maar ja, als de kans zich aandient...."
Deze winter behoort hij tot de keurtroepen van bondscoach Jeroen Otter die intussen al drie van de vier World Cups het vertrouwen schenkt aan dezelfde rijders. Dat zegt iets, in elk geval dat hij het in de net twintigjarige atleet uit Sint Johannesga ziet zitten. Van't Wout stelt Otter zeker op het Hongaarse werkijs van de Fönix Arena in Debrecen niet teleur. Twee kwalificatiedagen, twee keer de voorronden overleefd van de langste individuele afstanden (1000 en 1500 meter, en degelijk meegedraaid in de aflossingsploeg van de mannen die zich soepel heeft geplaatst voor het spel waar de knikkers (medailles) worden verdiend.
Nog nahijgend van de inspanningen op dat teamonderdeel schuift Van ’t Wout aan in de mixed zone van het stadion. Hij is, hoe kan het ook anders, best tevreden over zijn optredens. “’t Waren lastige 1000 meters, maar op de een of andere manier ben ik er doorheen gekomen”, vertelt hij tussen het uitblazen door. Zijn ademhalingsritme verbetert rap, de uitleg van de races verloopt idem dito. Een beetje verkeken op het hoge ritme van de ene race (de tweede schifting op de 1000 meter) en het uitblijven van een terugval in snelheid vooraan (‘Ik zat achterin te wachten tot het rustiger werd zodat ik zou kunnen aanvallen’) hebben hem even doen vrezen dat de problemen niet meer oplosbaar zouden zijn. “Ik heb echter alles goed gepland, waardoor het is goedgekomen.”
Hoewel hij bleu is op het internationale toneel, merkt de import-Fries dat hij per wedstrijd beter snapt wat erbij komt kijken om je staande te houden. “Ik heb al zoveel meer ervaring van de eerste World Cups gekregen dat ik totaal anders een rit instap. Slimmer, beter wetend waartoe ik zelf in staat ben. Voor Nederlandse begrippen rijd ik best prima, dat wist ik wel, maar als je gaat vergelijken met de mondiale grootheden, verandert het plaatje vlug.”
Of-ie nu heeft moeten worstelen in de eerste krachtmetingen of niet, Van ’t Wout is wel doorgedrongen tot de fase van de World Cup die ertoe doet. In respectievelijk de halve finale van de 1500 meter (zaterdag) en de kwartfinales van de 1000 meter (zondag) wordt het een grote sterrenslag. Shaoang Liu, John-Henry Krueger, Pascal Dion, Shaolin Sandor Liu, Ziwei Ren, Charles Hamelin: wanneer je door de erelijsten van deze gasten struint, struikel je over de ene na de andere hoofdprijs.
Met name zondag voelt de kwartfinale die Van ’t Wout moet rijden als een eindstrijd. “Als je nog niet zo’n geweldige ranking hebt als ik, tref je dit soort jongens al wat vroeger. Wat maakt het uit? Het is een mooie oefening. De grote mannen weten niet hoe ik schaats, want ze kennen me niet. Ja, als die knaap die steeds aan de staart bungelt van de groep. Dat zegt niets over wat ik kan of doe. Daar moet ik maar gebruik van maken. Zo’n Charles Hamelin: die gast is zestien jaar ouder dan ik. Is toch cool om tegen hem te kunnen knokken?”
Dat klinkt redelijk frank en vrij. Otter kan genieten van dergelijk gedrag, al waarschuwt hij voor te veel optimisme. Zijn eerste tip is een voor de hand liggende: vooral geen ontzag tonen voor die jongens. “Anders ben je meteen de sigaar en dan sta je 1-0 achter. Ik denk dat Jens moet proberen aanvallend te rijden. Zodra hij meent het te doen zoals hij het vandaag deed in de backseat, en dan steeds op te schuiven, schuiven en schuiven, zou hij weleens van een koude kermis kunnen thuiskomen. Het niveau in de eindronden van een World Cup zal weer een stukje hoger liggen dan vandaag. Tegelijkertijd: Jens heeft snelheid, inzicht en de behendigheid. De vraag of hij het allemaal op hetzelfde moment kan inzetten. Lukt dat, dan kan hij zomaar in de halve finale geraken. Maar dan moet het heel goed getimed zijn, wat betekent dat alle radartjes tegelijk bijna aan het werk zijn.”
Realistisch van Otter, een pas op de plaats, die ondanks de enorme progressie die hij heus ziet vindt dat Van ’t Wout nog wel wat stappen verwijderd is van het etiket volwassen in zijn rijden. Vanaf de achterkant opereren biedt de kans alles goed te overzien. “Zo nu en dan pakt dat goed uit, maar dan blijf je soms ook op een vijfde plek zitten. Hoe meer de kwaliteit van de concurrentie elkaar niet ontloopt, des te minder gaten er gaan vallen. Als die niet vallen, zit hij opgesloten op plek vijf en kan hij niet zoveel. Jens moet het lot niet in de handen van anderen leggen. Ik houd ervan dat je achteraf niet kunt zeggen: ‘Shit, had ik nu toch maar ergens op twee gezeten, of geleid, of een aanval ingezet. Daar ben ik meer van, al geldt: je moet het wel kunnen. Omdat die jongens een heel hoge snelheid hebben, is het een enorm grote uitdaging.
“Laat het duidelijk zijn: Jens is een geweldig talent dat zo nu en dan wel wat meer mag laten zien. Je hebt atleten die heel erg resultaatgericht zijn, die alleen maar willen winnen. Maar er bestaan ook sporters die iets willen presteren op een mooie manier.” Otter noemt Yoon-Gy Kwak. “Die Koreaan racet alleen om mensen te vermaken, dat is echt een entertainer. Iemand als Hamelin is gewoon een resultaat-rijder. Zal hem een worst zijn, hoe hij het doet. Jens zit nog aan de showkant. Dat vinden wij geweldig, maar er moet een tijd zijn dat je ook gaat cashen. Moet je dat van een 20-jarige verwachten? Of laat je hem eerst nog een tijdje ontwikkelen? Ik ben meer van dat laatste.”
Behalve de Benjamin van de selectie trekt Oranje met een behoorlijk leger zaterdag en zondag ten strijde, in de jacht op World Cup-medailles. Suzanne Schulting kan zomaar vier keer goud op vissen, want ze doet naast de vrouwenrelay die door is, op elke solo-afstand (500, 1000 en 1500 meter) mee in het hoofdprogramma. Ook Xandra Velzeboer (bovendien kwartfinaliste op de 1000 meter) en Selma Poutsma mogen nog meedingen naar prijzen op de 1500 meter. Laatsgenoemde zit eveneens in de kwartfinales van de 500 meter, net als Yara van Kerkhof (dezelfde heat als Schulting).
Sven Roes vergezelt Jens van 't Wout in de halve finales van de 1500 meter. Itzhak de Laat en Melle van 't Wout staan in de kwartfinales van de 500 meter, terwijl De Laat met Jens van 't Wout om te beginnen een gooi doet naar een plek in de halve finales van de 1000 meter. Kortom, legio kansen op eremetaal, zou je zeggen.
