“Volgens Kosta Poltavets was dit zelfs mijn slechtste start ooit”, kon de blije winnares Jutta Leerdam achteraf haar 'mindere rit' weglachen. Zij bezat zondag de kunst om ondanks de spanning, de druk en de fouten die je maakt door te zetten. “Ik kan zoiets gelukkig snel vergeten en weer doorgaan. Ook nu pakte ik hem goed op.” De Europees kampioene van Team Worldstream-Corendon wist zich na die mindere opening inderdaad goed te herpakken. Ze sprintte naar 1.14,09 en was daarmee ruim een halve seconde sneller dan haar naaste achtervolgsters Antoinette de Jong (1.14,61) en Ireen Wüst (1.14,80).
Die rust en ontspanning waren er ook bij Wüst, die dankzij haar jarenlange ervaring in de schaatswereld al vaker met het bijltje van het Olympisch Kwalificatietoernooi heeft gehakt. "Wellicht heb ik me wel op ervaring ertussen gereden ja", bevestigde ze haar goede uitgangspositie voor een olympisch startbewijs. "Ik sta in de matrix", klonk haar nuchtere reactie. "Dat is al heel wat."
De ervaring van de voorbije jaren telden mee voor Wüst, die met haar 35 jaar opgaat voor haar vijfde olympisch optreden. "Er gebeuren nu ook allemaal dingen die je normaal niet hoort. Je kent de rondetijden al voordat je bij de coach de tijden kunt lezen. Deze wedstrijd leent zich er niet voor om zonder publiek te rijden. Het typeert het OKT dat er gelijk in de eerste rit iemand uit wordt geschoten. Dan weet je gelijk: het wordt zo'n wedstrijd. Ik zat er niet echt lekker in, het is gewoon een nare wedstrijd, maar ik zit erbij. De kop is eraf, nog twee afstanden te gaan."
Het podium op de kilometer liet zien dat de mentale vorm misschien nog wel belangrijker is dan de fysieke vorm. De Jong en Wüst hebben hun sporen in de schaatswereld ruimschoots verdiend en zagen de 1000 meter van zondag vooral als een ‘extraatje’. “Normaal gesproken is sprinten niet echt mijn ding, maar ik vind het wel heel leuk", sprak De Jong. Ze reageerde opgetogen op haar olympische kwalificatie, al vermengden de tranen van vreugde zich snel met waterlanders die de verdrietige kant van haar gevoelens vertolkten. Immers, haar scherpe tijd betekende dat ze zusje Michelle de Jong verdrong van een positie die haar een reis naar China had kunnen opleveren.
Van de lichte teleurstelling die bij Antoinette sprake was, was bij Michelle alleen niets te merken. Met een grote glimlach stond ze de media te woord. "Natuurlijk ben ik wel een klein beetje teleurgesteld dat ik er niet bij zit, maar ik had al nooit verwacht hier als vierde te eindigen", sprak ze opgetogen. "Derde worden was een droomscenario geweest voor ons tweeën. Ik denk dat het voor haar wel een beetje voelt alsof ze mijn plek heeft ingenomen." Toch wilde ze niet dat die gevoelens de overhand kregen. "Dit goede gevoel wil ik meenemen naar de 500 meter. Dat is mijn hoofddoel."
De eerste negatieve uitschieter van het toernooi kwam op naam van Femke Kok. De Friezin won bij de Daikin NK Afstanden nog zilver, dit keer bleef ze ver van die vorm van toen verwijderd. Ze eindigde als zesde in een matige tijd: 1.15,14. "Enorm kloten", zei ze voor de NOS-camera. Haar coach Michel Mulder legde daarna aan de andere media uit waar het aan schortte. "De eerste 400 meter was heel goed en daarna zie je dat ze verkrampt gaat rijden." De ervaren oud-sprinter verwachtte niet dat voor zijn pupil het toernooi direct om zeep is. "We hoeven niets te veranderen, we moeten gefocust blijven en deze rit proberen te vergeten. De eerste 500 meter was goed genoeg, alleen was de wedstrijd vandaag 1000 meter."
