Beau Wagemaker trok al vroeg in de wedstrijd ten aanval en zag alleen Elisa Dul en Maya de Jong met haar meeglippen. Het drietal kreeg de ruimte van het peloton en zag de voorsprong, mede dankzij een goede samenwerking, al snel oplopen tot een halve minuut. Met nog zeven ronden te gaan en een dikke minuut voorsprong wist de kopgroep dat het ging strijden om de nationale titel en omdat Wagemaker zichzelf de minste kansen toedichtte in de eindsprint was zij degene die de dans probeerde te ontspringen. Dul wist dat ze haar niet moest laten gaan en reageerde op iedere aanval.
"Ik vond het eigenlijk wel lekker dat Beau dat deed. Op die manier kwam er tenminste een beetje tempowisseling in de wedstrijd", gaf Dul na afloop van de race toe. De rijdster uit Oene wist dat ze over de rapste benen beschikte en deed er dan ook alles aan om er een sprint-à-trois van te maken. Dat lukte, al had ze met nog één ronde te gaan verrassend de koppositie ingenomen. "Dat was niet helemaal de bedoeling", lachte ze. "Maar ik wist dat ik op mijn sprint kon vertrouwen, waardoor ik vanaf de laatste bocht volle bak naar de finish ben gegaan. Gelukkig kwamen ze er allebei niet meer overheen!"
Na het passeren van de meet kon Dul, die in het verleden al twee keer Nederlands kampioen was geworden op de 1000 meter, haar geluk niet op. "Ik ben hier heel blij mee, had dit van tevoren niet gedacht. Normaal gesproken ben ik meer van de korte afstanden, maar de laatste jaren heb ik steeds meer inhoud gekregen en gaan de marathons me steeds beter af. Dat ik het vandaag, een dag nadat Marijke (Groenewoud, red.) de puntenkoers won, kan afmaken, is alleen maar mooi", aldus Dul, die het inlineskaten de laatste jaren op een lager pitje heeft gezet.