In de koers over vijftig ronden werden al vroeg aanvallen geplaatst door onder andere Luna Jonkers en Claudia Oranje. Halverwege de wedstrijd ontstond er een kopgroep van zes met daarin ook klassementsleider Pruisscher. Deze hield echter geen stand. Het was vervolgens Femke Mossinkhoff die nog drie pogingen ondernam om weg te komen, maar deze gingen bij een gebrek aan een goede samenwerking ten onder.
Met vier ronden te gaan, was alles weer bij elkaar en de wedstrijd liep uiteindelijk uit op een massasprint. Daphne Alderts, die met een overwinning nog derde kon worden in het eindklassement, ging als eerste van het peloton de laatste ronde in. In de laatste vijftig meter werd zij voorbij gereden en kon Sanne in 't Hof juichend over de finish. "Met het luiden van de bel moest ik volle bak buitenom. Ik dacht: misschien komen ze er in de laatste honderd meter nog voorbij, en wist pas op de streep dat ik had gewonnen."
Het is een primeur voor In 't Hof die haar eerste marathon ooit reed. "Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten", vertelt ze met de bloemen in de hand. "Dit seizoen wilde ik marathons gaan rijden, maar toen werd ik ziek." Ze kampte met een chronische amandelontsteking en miste daardoor het begin van het seizoen. Acht weken geleden werd ze geopereerd en ze is sinds zes weken weer in training. "Dit was de laatste marathon die ik nog kon rijden. Volgende week is het NK Allround dus ik twijfelde eerst, maar mijn trainer zei dat het een goede prikkel zou zijn en het leek mij ook erg leuk."
"Ik heb wel een zere rug", lacht In 't Hof. "Ik had nooit meer dan de zestien rondjes van een mass start gereden, maar het beviel me wel. Ik moet leren om wat harder te worden. In de mass start laat ik me makkelijk aan de kant drukken. Je moet je positie vinden en bent constant op je hoede in het peloton. Ik vind het wel moeilijk, maar het ging mij vandaag goed af. Of dit naar meer smaakt? Absoluut! Ik vind het jammer dat dit alweer de laatste is, maar volgend jaar ga ik zeker meer marathons rijden."
Terwijl In 't Hof er met de dagzege vandoor ging, stond Pruisscher na afloop met twee truien en twee bekers in haar armen. De rijdster van het Leontienhuis won de eerste wedstrijd in Amsterdam en reed vervolgens de gehele competitie over zes koersen in het oranje. Ook de witte trui voor beste jongere kreeg Pruisscher om haar schouders gehangen. "Het was mijn doel om ook hier in het oranje te starten zodat niemand anders die trui aankon, en dat is gelukt", vertelt een blije Pruisscher. "Hier had ik alleen maar van kunnen dromen."
Afgelopen seizoen reed Pruisscher nog in de Topdivisie, maar ze nam bewust een stapje terug. Als eerste eindwinnares van de nieuwe beloftencompetitie voor vrouwen lijkt het hoogste niveau toch weer te lonken. "Daar ben ik nog over aan het nadenken. Er ligt wel een grote kans, maar het hangt ook van de ploegen af."
Klik hier voor de volledige uitslagen en klassementen.