Group 2
arrow copy Terug
Nieuws 13 feb 2020

Bloemen geëmotioneerd: 'Hele seizoen naar deze wedstrijd toegeleefd'

Na zijn olympische titel in Pyeongchang beleefde Ted Jan Bloemen twee moeilijke sportjaren. Hij maakte een wereldreis met zijn vrouw en als klap op de vuurpijl werd hij afgelopen zomer vader. De motivatie voor het schaatsen was ver te zoeken en resultaten bleven uit. Een klein stipje op de horizon genaamd ‘de WK Afstanden in Salt Lake City’ hield hem toch op de schaats, en met succes: hij pakte zaterdag op de 5000 meter zijn eerste wereldtitel.

Foto : Soenar Chamid

De motivatieproblemen van Bloemen waren serieus. Coach Bart Schouten dacht zelfs dat het misschien beter was als zijn pupil zou stoppen met schaatsen. Zeker drie keer werd er afgelopen seizoen een ernstig gesprek gevoerd. "Hij kon de motivatie niet eens opbrengen om diep te zitten, dat wil ik niet hebben in mijn team", luidt het stellig. "Maar hij zei: Salt Lake City is mijn baan, daar moet ik heen. Ik ben blij verrast dat hij hier wint."

Pas drie weken voor de start van het toernooi in de Utah Olympic Oval leek de vorm definitief terug te keren voor Bloemen. Tijdens de World Cup in Calgary werd hij tweede op de vijf kilometer met een minieme achterstand op Patrick Roest, die de gehele winter al domineert op de afstand. "Ik heb het hele seizoen naar deze wedstrijd toegeleefd, ik had een goed plan en dat heb ik vandaag uitgevoerd. Ik hoopte me aan het einde van het seizoen weer te kunnen bewijzen, een stap te maken. Ik ben heel trots dat het is gelukt."

De 33-jarige wereldrecordhouder reed in rit acht naar een tijd van 6.04,37 en was daarmee net iets sneller dan Sven Kramer, die in de derde rit 6.04,91 noteerde. Zijn Canadese collega Graeme Fish pakte brons met 6.06,32. Na een bezoekje aan het podium staat een vrolijke Bloemen de pers al uitfietsend te woord. "Ik ben ontzettend gelukkig. Ik werd ook wel een beetje emotioneel tijdens het Canadese volkslied", aldus de man die sinds 2014 in Canada woont. In Nederland kreeg hij destijds niet de ondersteuning waar hij naar op zoek was. "Ik heb dit natuurlijk niet alleen gedaan. Dankzij mijn ploeg heb ik heel langzaam mijn motivatie terug kunnen vinden. Om de blik vooruit te houden heb ik ze heel hard nodig gehad", luidt het dankbaar.

Kramer: balen maar ook tevreden
Kramer baalde op de tweede trede, maar was tegelijk ook tevreden met zijn zilveren plak. Een logische reactie, gezien de voorgeschiedenis van een seizoen waarin hij door blessureleed aan de rug wedstrijden miste. Daardoor reed hij ook al vroeg in de wedstrijd; de loting tijdens de WK wordt namelijk gebaseerd op het wereldbekerklassement. "Het is het hele seizoen knokken geweest met Patrick; en waar er twee vechten om een been, gaat de derde ermee heen. Het is jammer, maar het is ergens ook wel te verklaren natuurlijk. Daar wordt het alleen niet minder zuur van", luidt het.

Wel ziet Kramer de hoeveelheid selectiemomenten in Nederland als mogelijke oorzaak van zijn minimale achterstand op Bloemen. Als excuus wil hij het niet gebruiken, maar met grote plaatsingswedstrijden in oktober, december en januari moet er volgens hem wel erg vaak gepiekt worden. Ook zit een langere periode op hoogte doorbrengen er niet in. Bloemen en Fish, die uit Calgary komen, hebben daardoor een voordeel. "Ik ben trots dat ik Nederlander ben hoor. Ik hoef niet naar een ander land, omdat ik dat dan niet meer heb", grapt hij. "Ik kan mezelf niks verwijten en heb een goede race gereden. De afgelopen drie weken heb ik heel veel plezier in mijn sport en dat is lang geleden. Dat is mij ook veel waard, maar ik doe dit natuurlijk om het spelletje te winnen. Ik breek niet iedere avond mijn hoofd om tweede te worden." 

Zonder bandje
Patrick Roest, die al de gehele winter de vijf kilometer domineert in de World Cups, liep tegen een diskwalificatie aan. Direct na de finish kwam hij erachter dat hij zonder wedstrijdbandje vertrokken was. Ook zijn tijd zou niet goed genoeg zijn geweest voor een podiumplek. "Ik heb die vrouw gewoon niet zien staan en er nooit aan gedacht", beschrijft Roest de situatie die hem nog niet eerder overkwam. "Er staat altijd iemand bij dat bankje en die doet de band om, in Thialf tikt iemand je dan even op je schouder, maar deze vrouw had mij ook niet in de gaten", luidt het teleurgesteld.

Die teleurstelling zit hem voor Roest niet eens in de diskwalificatie, maar in de eindtijd. "Ik kwam hier om te winnen, dus of ik nou vierde word of een DQ pak, maakt niet zoveel uit. Het begin van de race was goed, maar de benen zijn niet zoals ze moeten zijn en ik kon het niet doortrekken. Ik heb alles gewonnen dit seizoen op deze afstand, behalve de belangrijke wedstrijden. Wat de reden er voor is moet nog blijken, maar voor nu baal ik vooral heel erg."  

Bekijk hier de volledige uitslagen. 


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan