Voor de tweevoudig olympisch kampioen zat er toch een klein gouden randje aan de bronzen plak. Op beide 1000 meters was Nuis met overmacht de beste en maakte hij veel tijd goed op zijn concurrenten. Dat hij op het eind vijfhonderdste tekort kwam om Tatsuya Shinhama van het zilver af te houden, deerde hem niet zoveel. "Natuurlijk was dat jammer, maar met zilver had ik hier met hetzelfde gevoel gezeten. Ik heb er voor mijn gevoel alles uitgehaald en ik heb voor elke meter gevochten. Ja, ik ben echt blij met deze medaille."
Net als in 2015 en 2016 ging de wereldtitel naar Pavel Kulizhnikov. De Rus pakte de grootste winst op de 500 meter en evenaarde op de tweede 500 meter zelfs het baanrecord van Michel Mulder (34,31). Nuis kon na afloop niets anders dan zijn meerdere erkennen in de Rus. "Pavel heeft geweldige 500 meters gereden. Ik ben op waarde geklopt. Of het gat ooit te dichten is? Dat hoop ik natuurlijk wel, maar het is een ontzettend gat wat ik moet dichten."
Nuis is echter niet van plan om zich meer te gaan richten op de 500 meter. Zijn favoriete afstanden zijn nog altijd de 1000 en 1500 meter en daar ligt zijn prioriteit. "Op die afstanden wil ik de beste zijn en dan hoop ik genoeg snelheid te hebben om een goede 500 meter te rijden", vertelt Nuis na afloop van een zeer constant toernooi. "Op de individuele afstanden kampioen worden, weegt voor mij zwaarder. Ik vind het een te groot risico om me veel meer op de 500 meter te focussen, want ik vind de 1500 meter veel te mooi om los te laten."
Wereldrecord
De schoenwissel bleek dus een goede zet voor Nuis. Na de teleurstellend verlopen WK Afstanden in Inzell – Nuis werd derde op de 1000 en vijfde op de 1500 meter – ruilde de sprinter zijn oude schoenen in voor een nieuw paar (en tevens nieuw merk). Het zorgde ervoor dat Nuis sindsdien bij elke training extra goed op zijn techniek kon letten. Als Nuis woensdag in het vliegtuig naar Salt Lake City stapt, zal hij zijn nieuwe schoenen zeker meenemen. Over twee weken wordt daar namelijk de World Cup Finale gereden.
Nooit heeft Nuis onder stoelen of banken gestoken dat hij ooit eens een wereldrecord wil rijden, maar of het al in Salt Lake gebeurt? "Ik weet dat het erin zit, maar dan moeten echt álle omstandigheden meezitten en mag ik geen enkel foutje maken. Een wereldrecord is iets ongrijpbaars. Het zou mooi zijn als het me een keer lukt, maar ik ga me er niet blind op staren. Mocht het niet lukken in Salt Lake, dan is dat geen ramp", besluit Nuis.