Viktor An kondigde enige tijd terug aan het Russische team te verlaten en zijn schaatsen op te bergen. In zes video's blikken we terug op de carrière van 's werelds meest succesvolle olympische shorttracker.
1. Olympische Spelen in Salt Lake City (2002)
Als 16-jarige debuteerde An, toen nog onder de naam Ahn Hyun-soo en met een Zuid-Koreaans paspoort, op de Olympische Spelen. Op de 1000 meter wist hij een finaleplaats in de wacht te slepen, maar ging ondanks een goede uitgangspositie halverwege de race niet naar huis met een medaille. Dat was echter niet de reden dat die bewuste race in Salt Lake City shorttrackgeschiedenis schreef. Dat was de totaal onverwachte overwinning van Steven Bradbury, die na een massale valpartij in de laatste ronde vanuit geslagen positie de gouden medaille veroverde.
2. Olympische Spelen in Turijn (2006)
Vier jaar later was het wel raak voor An. Het waren de gloriejaren voor de geboren Koreaan. Vijf wereldtitels op rij won hij tussen 2003 en 2007, een prestatie die tot op heden nooit is geëvenaard. In Turijn behaalde An zijn eerste olympische titel op de 1500 meter. Later in het toernooi zou hij ook nog de 1000 meter winnen en de aflossing met het Koreaanse team. Met de voor hem typische inhaalmanoeuvre buitenom verschalkte hij de Canadezen in de laatste ronde.
3. Europees kampioenschap in Dresden (2014)
In januari 2008 vaardigde de Koreaanse bond een persbericht uit met de treurige mededeling dat vijfvoudig wereldkampioen An tijdens een training een knieblessure had opgelopen. Het betekende het einde van de gouden jaren van Ahn Hyun-soo, die de Olympische Spelen van 2010 misliep en na een slepend conflict met de Koreaanse bond van paspoort veranderde.
In aanloop naar de Olympische Spelen van Sotsji groeide An langzaam weer naar zijn oude topvorm toe. De laatste tussenstop daarnaartoe was het Europees kampioenschap in Dresden. Bij de mannen streden de Russen en de Nederlanders om de prijzen, waarbij de Nederlanders telkens het onderspit moesten delven. Op het slotonderdeel, de aflossing, leken de Nederlanders eindelijk het goud te veroveren. Maar dat was buiten Viktor An gerekend. In de laatste twee rondes passeerde hij nog Sjinkie Knegt. Over het beruchte 'middelvingerincident' werd nog lang nagesproken.
4. Olympische Spelen in Sotsji (2014)
Na zijn overwinning in Dresden was het wel duidelijk dat An de grote favoriet was voor de Olympische Spelen in Sotsji. In zijn nieuwe thuisland was vooraf het doel al duidelijk: goud. Op de openingsafstand, de 1500 meter, greep An nog naast het goud, op de 1000 meter was het wel raak. De ontlading na de finish was dan ook groot. Voor Nederland was het ook een memorabele wedstrijd, omdat Sjinkie Knegt de eerste Nederlandse shorttrackmedaille ooit pakte.
Op de 500 meter herhaalde An zijn kunststukje nog maar eens. Na een uiterst trage start kwam hij dankzij spectaculaire inhaalacties alsnog als eerste over de streep. Zijn overwinning betekende dat An zijn collectie olympische medailles completeerde. Met maar liefst zes gouden medailles en overwinningen op alle afstanden is An de meest succesvolle olympische shorttracker aller tijden.
5. Europees kampioenschap in Dresden (2018)
Net als in 2014 was Dresden een belangrijke tussenstop in de voorbereiding op de Olympische Spelen. Voor de Russische ploeg een beladen toernooi, omdat lang onzeker was of de Russen in Gangneung wel op het ijs zouden verschijnen. Na het incident vier jaar daarvoor was het in 2018 wél raak voor Sjinkie Knegt. Met vijfmaal goud was de man uit Bantega niet te stoppen. Achter hem waren de kruimels voor de concurrentie. An liet nog één laatste keer zijn talent zien en haalde achter Knegt een tweede plaats op de 500 meter.
Een vierde olympische deelname kwam er helaas niet voor An. Enkel Semen Elistratov mocht namens de Russische shorttrackploeg het strijdperk betreden. Het laatste internationale optreden van An was op het wereldkampioenschap in Montréal, maar daar kwam hij niet verder dan een 16e stek.