Geroutineerd beklom Ter Haar vrijdagavond het podium om zijn derde medaille in ontvangst te nemen. Waar hij donderdag na de afvalkoers op het hoogste schavot plaats mocht nemen, stond de 24-jarige rijder uit Heerenveen een dag later aan weerszijde van de nationaal kampioenen. Op de 1000 meter spurtte hij naar het brons en op de punten/afvalkoers moest hij genoegen nemen met een zilveren plak achter Crispijn Ariëns.
Een medaille in elke kleur dus voor Ter Haar, maar niet allemaal in de gewenste kleur. "Ja, helaas", zegt hij lachend. "Nee hoor, ik ben heel blij dat ik tot nu toe op elke verreden afstanden op het podium heb gestaan. Maar ik had wel graag twee keer goud gehad op de lange afstanden. Het is niet anders." Op de 1000 meter hield hij zich prima staande tussen het sprintgeweld. "Ik had me alleen niet goed gepositioneerd in de voorlaatste ronde. Voor mijn gevoel had ik nog zoveel over aan het einde maar ik moest van te ver komen en dan word je derde."
Strijdplan
Voor beide lange afstanden lag er een ander strijdplan klaar. Terwijl het ene plan donderdag perfect uitpakte, liep de andere koers meteen vanaf het begin niet zoals gepland. Op de succesvolle afvalkoers namen ploeggenoten Louis Hollaar en Gary Hekman het zware werk op zich om Ter Haar naar de overwinning te brengen. "We hadden met z'n drieën een mooi blok in de koers. Naarmate de wedstrijd vorderde, konden we op kop komen en mooi vlak naar huis rijden", vertelt Ter Haar.