Vanwege de straffe wind deed De Coolste Baan haar naam eer aan. In warme oranje jassen stonden de atleten de pers te woord. Langs de boarding van de ijsbaan hoopten de Oranjefans een glimp op te vangen van hun helden. "Het is onwijs mooi dat er zoveel mensen op onze huldiging afkomen", zegt Patrick Roest terwijl hij over de baan uitkijkt. Zijn zilveren en bronzen plakken hangen blinkend om zijn nek.
"Ik ben heel blij dat ik op mijn eerste Spelen meteen twee medailles naar mee huis heb kunnen nemen. Ik vond het sowieso al mooi dat ik er kon staan en dat ik uiteindelijk zilver en brons mee naar huis mag nemen, is natuurlijk onwijs gaaf." Het laatste stukje van de terugvlucht werd het vliegtuig van TeamNL begeleid door F16's van de Koninklijke Luchtmacht. "Dat zag er heel vet uit. Ik heb nog nooit een F16 van zo dichtbij gezien."
Tweeduizend berichten
Na haar sensationele gouden plak op de 5000 meter ontplofte de telefoon van Esmee Visser. Ze zag de rode cijfers bij het WhatsApp-icoontje steeds verder oplopen. "Net in de bus heb ik alle berichten voor het eerst gelezen. Maar ik had er wel een stuk of tweeduizend dus dat was wel pittig", lacht Visser. In Gangneung heeft ze regelmatig contact gehad met Bob de Jong, haar clubgenoot bij Nut en Vermaak. "Hij kon mij ook wel adviezen geven." Heeft de 22-jarige rijdster van RTC Noord nog wat geks meegemaakt in Zuid-Korea? "Nou, mijn busreis naar Medal Plaza was wel gek, dat hebben jullie ook mee gekregen, en dat zal ik nooit vergeten."
Antoinette de Jong kwam deze Spelen op twee afstanden in actie en keert terug met een bronzen en zilveren medaille. Wellicht niet de gewenste kleuren, maar met twee uit twee wel een geslaagd toernooi. "Jazeker, deze Spelen waren wel gelukt", zegt ze met een lach. "Eerst baal je van die derde plek op de drie kilometer maar dan zie ik mijn ouders daar zo trots staan. Ik ben hier ook heel blij mee. Nu weet ik wat er de komende vier jaar moet gebeuren en dat is die gouden medaille binnen halen."
In Sotsji was De Jong er als 17-jarige voor het eerst bij en werd ze overdonderd door de grootsheid. Vier jaar ouder en wijzer, wist ze nu wat haar te wachten stond. Toch zijn elke Spelen weer anders. Heeft De Jong nog wat geks gegeten in Zuid-Korea? "Koreaans eten is allemaal van die gekke dingen maar ik heb niet iets heel geks gegeten. Ik heb geprobeerd het zo neutraal mogelijk te houden. Wat ik in Nederland eet, probeerde ik daar ook te eten. Ik had ook zelf eten mee dus bij mij kwam dat wel goed, ha."
Tranen
Irene Schouten moest tot de laatste schaatsdag wachten op haar olympische debuut. Hoe is zij de twee weken doorgekomen? "Ik wist het natuurlijk van te voren. Ik heb nog best veel getraind dus daar was ik druk mee bezig. Alleen de laatste paar dagen heb ik wat minder getraind, toen verveelde ik me wel. Maar dan moet je rusten en in je bed liggen voor de race." Haar eerste Spelen zijn Schouten goed bevallen. "De opening vond ik zo mooi dat ik dacht 'over vier jaar wil ik hier weer zijn'", grijnst ze. Dat de marathonschaatsster natuurijswedstrijden in Zweden heeft gemist, deert haar niet. Voor eventuele wedstrijden op Nederlands natuurijs is ze precies op tijd terug. "De Olympische Spelen zijn zoveel groter dan natuurijs in het buitenland. Ik zou de Spelen alleen voor de Elfstedentocht schrappen."
De Andijkse was al vroeg in Gangneung, maar heeft niet veel van de Koreaanse cultuur meegekregen. "Ik heb vrij normaal gedaan. Ik ben niet uit eten geweest, sommigen hadden zo'n Koreaanse barbecue gedaan. Ik startte op de laatste dag dus moest elke dag gewoon goed eten." Na afloop van haar bronzen race op de mass start rolden de tranen over Schoutens wangen. Was het spanning of ontlading van het afgelopen zware jaar? "Alles van het afgelopen jaar. Ik zag mijn zus huilen en toen moest ik ook huilen. Altijd maar die familie, ha."
Alles (terug)lezen over de Olympische Spelen. Klik hier!