De impact van haar nieuws, ze had het onderschat. Om acht uur maandagochtend Canadese tijd verscheen op de website van de NOS het bericht van Schoutens afscheid. “Ik wist het van mezelf en sta achter het besluit”, zei Schouten maandag kort voor vertrek op het vliegveld van Calgary. “Daar kwam Sablikova met betraande ogen op me af, de berichten die ik kreeg op social media van andere sporters en van gewone mensen, dan heb ik toch wel wat betekend.”
Een maand geleden hakte ze de knoop door, maar het nadenken over stoppen begon al na de Olympische Spelen van Beijing. In die periode speelde de vraag ‘wie ben ik zonder schaatsen?’ steeds vaker op. “Ik vind schaatsen zo mooi, sprak er ook met Ireen Wüst over. Als je naar een wedstrijd toewerkt en je schaatst hard, dat is het mooiste gevoel wat je kan hebben. Dat ga ik missen. Maar het is meer dat ik zoveel moet opgeven. Als topsporter ben je egoïstisch en dat wil ik niet meer. Mensen zijn er jarenlang voor mij geweest, maar als zij iets hadden moest ik zeggen: ‘Sorry, ik ben er niet’. Dat wil ik niet meer.”
Een poging om het topsportleven te combineren met het ‘gewone’ leven kwam niet uit de verf. “Ik wil geen zombie zijn”, zei ze daar vorige week over. Nu, met een lach: “Nee, misschien na de kermis een week.” Schouten zit boordevol plannen voor na haar carrière en kon het veeleisende leven van de topsporter niet meer opbrengen. “Ik merk dat ik heel veel dingen aan het plannen was: als ik gestopt ben, wil ik een naaicursus doen en ga ik handballen met vriendinnen, gaan we daarheen. Dat soort dingen kijk ik meer naar uit dan een schaatswedstrijd.”
Haar laatste deelname aan het WK Afstanden werd haar beste. “Er was er nog eentje op mijn wensenlijst, dat was goud op de drie kilometer. En de mass start, daarvan wist ik ook dat het mijn laatste was. Ik wilde het gewoon laten zien. Mijn onderdeel, daarmee is het wel begonnen in het internationale circuit. Dan wil je ook goed eindigen.” Desondanks kon Schouten haar gevoel een groot deel van het wedstrijdweekend verstoppen. “Ik hield het weg, ik moest me gewoon focussen en was heel blij dat ik dat kon doen dit WK, hoewel ik het wist.”
Op het meest recente Daikin NK Afstanden naderde Schouten (17 keer goud) – bepaald geen statisticus – het aantal gouden medailles van koploopster Ireen Wüst (18 keer goud). “Nog twee, maar ik kies voor geluk. En het is niet zo dat ik ongelukkig ben, het schaatsen heeft me superveel gebracht. Ik geniet echt van de sport, maar ik wil graag andere dingen. En daarin beperkt het schaatsen mij. In de winter moet ik zo bezig zijn met fit blijven, geen mensen zien om niet ziek te worden. We zijn bezig met een huis, daar wil ik lekker klussen. Dat kan niet als ik twee zware trainingen doe. ”
Helemaal uit het schaatsen zal Schouten niet verdwijnen. “Ik blijf verbonden aan de ploeg, moet eerst aftrainen. Ik ga nog een paar marathons rijden om de jonge meiden in het team ook eens wat te leren.”
