Als buitenlandse in het Nederlandse Team Continu boekte Erbanova vrijdag een mooi resultaat met de derde plek op de kilometer. Ze verraste zichzelf daarbij zelfs een beetje. “Ik wist wel dat ik het kon, maar ik was nog nooit in de laatste rit gestart op zo’n grote wedstrijd. Maar ik was mentaal sterk en heb zo min mogelijk naar de andere tijden gekeken.”
Ze reed tegen haar ploeggenote Ireen Wüst en versloeg haar in het rechtstreekse duel. “Ik wist daarom dat ik een goede tijd gereden had, maar niet hoe goed. Ik kon het niet goed zien op het scorebord, maar uiteindelijk zag ik bij Wüst een ‘4’ staan en toen wist ik dat het goed zat”, zegt ze. “Ik zal dit nooit meer vergeten.”
Juniorentijd
De prestatie van Erbanova komt niet uit het niets. Als juniore was ze bijna onverslaanbaar, maar in de eerste seniorenjaren stond ze een beetje stil in haar ontwikkeling. “Ik was zoekende na mijn juniorentijd. De eerste twee jaar waren heel erg moeilijk en de Spelen gingen niet zoals ik had gehoopt. Mijn vorm werd eigenlijk alleen maar minder in de jaren na de junioren.”
Bij Team Continu kwam de omwenteling, maar het is niet eerlijk om haar resultaat volkomen toe te schrijven aan de invloed van coaches Marianne Timmer en Gianni Romme bij haar Nederlandse ploeg, vindt ze. “Ik kan niet zeggen dat het wisselen van team alleen de stap is die ik nodig had. Het is een proces van acht jaar, waarin mijn team in Tsjechië, de bondscoach Petr Novak, Marianne en Gianni en mijn teamgenotes allemaal een rol spelen.”
Toch is de opbrengst bij Team Continu hoog, erkent ze. “Ik heb een heleboel technische zaken geleerd waar ik in het verleden nooit mee bezig was. En ik heb een hoog niveau om me heen. Elke training weer train ik met hele goede ploeggenoten.”
Samenwerken
Een belangrijk aspect in de progressie die Erbanova de laatste maanden heeft geboekt is de synergie die haar Nederlandse begeleiding heeft gevonden met de Novak, de Tsjechische trainer. “Ik ben heel blij dat dat nu goed werkt. In Azië was het nog een beetje zoeken voor iedereen, maar nu loopt het”, zegt ze. Zowel door de Nederlandse sponsorploeg als door het Tsjechische nationale team voelt ze zich gesteund en gewaardeerd. “Het is mooi om eigenlijk twee teams te hebben die voor mij werken.”
Ze hoopt daarom van harte dat ze ook in de toekomst op dezelfde manier door kan, rijdend in een Nederlands team, maar met een sterke band met haar landgenoten. “Het is een sterk team. En niet alleen om sporttechnische redenen bevalt het me, maar ook door de mensen in de ploeg. Het is mooi dat de coaches samenwerken en ik hoop dat meer rijders dit gaan doen, net als bijvoorbeeld Heather Richardson en ik.”