Van pure vreugde deed ze push-ups en pirouettes op het ijs. Op het podium hield ze het niet droog. Na jaren en jaren van opoffering had Hunyady eindelijk een olympische titel. "Zo lang, zoveel jaren heb ik alleen maar geschaatst", zei ze. "Niets anders."
Hunyady had vier dagen eerder al zilver gepakt op de drie kilometer achter de Russische Svetlana Bazjanova en twee jaar eerder in Albertville was brons haar deel op diezelfde afstand.
Maar nu, op 21 februari 1994, had de voormalig kunstrijdster de ultieme prijs gewonnen door de Russische Svetlana Fedotkina en de grote favoriete Niemann voor te blijven op de schaatsmijl.
"Ik heb lang op deze plak gewacht", juichte ze na haar winnende 1500 meter. "Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik zal pas thuis realiseren wat ik echt gewonnen heb."
Boedapest
Hunyady werd geboren in de Hongaarse hoofdstad Boedapest, maar na het 'schijnhuwelijk' met haar coach Thomas Németh in 1985 nam ze de Oostenrijkse nationaliteit van haar man aan.
Ze stond toen al heel lang op het ijs. Haar moeder dwong de jonge Emese al op vijfjarige leeftijd naar de ijsbaan.
In 1982 reed de destijds pas vijftienjarige Hunyady, die vier jaar eerder van het kunstrijden was overgestapt naar het langebaanschaatsen, haar eerste internationale wedstrijd, met een 24e plek bij het WK sprint in Alkmaar. Twee jaar later debuteerde ze in Sarajevo bij de Winterspelen.
Het zou lang duren voordat de Oostenrijkse met de top mee kon doen. Pas aan het begin van de jaren '90 kwam ze in de buurt van het podium, al moest ze het eigenlijk altijd nog afleggen tegen de dominante Duitse dames.
Medestanders
Zo ook in 1992, toen Hunyady derde werd op de olympische drie kilometer achter Niemann en Heike Warnicke-Schalling. Toch hoopte de geboren Hongaarse dat dit succes haar meer sponsoren en medestanders zouden opleveren in haar tweede vaderland.
Niets was minder waar. Het brons bij het schaatsen viel in het niet bij alle sneeuwsuccessen. "Oostenrijk had in Albertville 21 medailles gehaald. Die van mij viel in het geheel niet op", vertelde Hunyady in het Algemeen Dagblad.
Door de Europese titel allround in 1993 steeg haar populariteit in Oostenrijk enigszins, maar tegen de skiërs kon ze nooit op, ook niet na haar wereldtitel allround vlak voor de Spelen van 1994.
Telefoonnummer
In Lillehammer viel echter alles op zijn plaats. Niemann, die was gevallen op de 3000 meter, zat niet goed in haar vel en kwam na een matige race niet verder dan de derde plek op de 1500 meter.
Bovendien stelde de Oostenrijkse skiploeg hevig teleur in Noorwegen, met maar twee medailles. De aandacht verplaatste zich naar de successen in het Vikingskipet, naar Hunyady.
"Dit moet toch tellen?", vroeg de olympisch kampioene zich af tijdens de persconferentie na haar zege. "Ik hoop dat er nu wel bedrijven zijn, die me echt willen steunen. Zal ik mijn telefoonnummer geven?"
Terug in haar woonplaats Baden kreeg Hunyady, die in 1990 op het punt stond om te stoppen, in ieder geval een heldenontvangst. "We feestten twee dagen lang", herinnerde ze zich later. "Op de tweede dag was dat in het centrum en stond ik op een balkon naar iedereen te zwaaien."
Wereldkampioen
Het olympisch goud in Lillehammer was het grootste succes in de loopbaan van Hunyady, al zou ze nog lang doorschaatsen en in 1999 de wereldtitel pakken op de 1500 meter.
De Oostenrijkse stopte pas in 2002, na haar zesde Spelen. Hunyady, die tussen 1986 en 2002 deelnam aan zeventien WK's allround op een rij, werd in Salt Lake City als 35-jarige nog negende op de drie kilometer.
Aftellend naar de Olympische Winterspelen in Sotsji belicht schaatsen.nl elke dag een olympisch moment