Tickets
Shop
Langebaan 28 jan 2024

Roest heeft record op 5 km, maar droomt verder van mondiale toptijd

Het was mooi wat Ted-Jan Bloemen in de rit voor hem probeerde. Doodgaan en toch nog gladiolen ontvangen, dat was het loon dat de vroegere Nederlandse stayer na zijn vijf kilometer incasseerde. Van die ervaring leerde Patrick Roest dat verstand hem zou redden, ook tegen een spring-in-'t-veld uit Italië op wie zelden een peil is te trekken. Het bracht hem goud, én het Nederlands record dat al best belegen was.. 6.02,98, drietienden onder het markeringspunt van zijn gewezen ploegmaat Sven Kramer uit 2007. "Je droomt van een wereldrecord, maar met een Nederlands record kan ik ook blij zijn hoor", klonk het tevreden.

Foto : Soenar Chamid

Buitengewoon knap. Tegelijkertijd ook weer niet zo heel bijzonder, want hoe lang hikte de beste allrounder ter wereld, en een van de beste langeafstandsmannen van de schaatsplaneet al niet tegen die kaap van 6.03,32 aan? Wanneer Patrick Roest over records praatte, schakelde hij meestal door naar het mondiale niveau; dat interesseerde hem als erkende topper net wat meer dan de naam van Sven Kramer uit de boeken te rossen. Trouwens: dat zou sowieso gebeuren op het moment dat de barrière van zes minuten zou worden geslecht. Ja, u hoort het goed: daar gaan de gesprekken nogal eens over met zijn coach Robin Derks, die er direct aan wil toevoegen dat het onderwerp Patrick meer triggert dan hemzelf. "Logisch ook: hij moet het doen. Ooit."

`Nog niet in Salt Lake City, waar hij voor de zoveelste keer de arena in moest met de Italiaan Davide Ghiotto. "Nee, daar waren de omstandigheden nu niet naar. Het ijs was niet goed genoeg om sneller te schaatsen. Misschien had ik iets rapper gekund, maar een wereldrecord was onmogelijk. Ik moet blij zijn met deze tijd, en dat ben ik ook. Mijn grote doel was mijn persoonlijk record te verbeteren, en indien dat zou lukken, zou een nationaal record erin zitten. Dat is gelukt, dus prima", vertelde Roest, die als een raket vertrok (rondje 27), maar net zo goed drie keer 400 meter die 29 tellen in beslag namen. "Daar schrok ik niet van, alleen realiseerde ik me dat het niet snel genoeg was. Ik wilde me niet forceren met de kans dat ik me zou opblazen, zoals in de rit voor me gebeurde met Ted-Jan, die volgens mij veel pijn leed in de slotfase. In dat opzicht heb ik veilig gereden. Laten we terugkeren naar Salt Lake wanneer ze een snellere ijsvloer erin hebben liggen en ik nog beter ben."

Hij hield Ghiotto netjes aan de leiband. Het bekende recept kwam tegen het einde uit zijn schaatskookboek: geleidelijk aan afbouwen en zo inlopen op de concurrent. Laat dat maar aan Roest over, als hij vorm heeft en niet (meer) door de hoogte de nek wordt omgedraaid is er geen mooier slotakkoord dan wat hij uit dat pezige boerenzoonlichaam kan persen...

De uitslag van de vijf kilometer staat hier.

 


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan