‘Sjinkie Knegt heeft vanochtend, in een uitvoerig gesprek met technisch directeur Remy de Wit, een officiële waarschuwing gekregen vanwege zijn uitlatingen over de NTS-staf, gedaan tijdens de persdag voorafgaand aan de World Cup Finale in Dordrecht. Met die uitlatingen heeft hij de normen en waarden van de KNSB met betrekking tot sportief en fatsoenlijk gedrag overtreden. Sjinkie realiseert zich dat hij zijn kritiek op een andere wijze had moeten uiten. Hij heeft zijn excuses aangeboden, waarop besloten is dat hij mag meedoen aan de wedstrijden in Dordrecht. Na de World Cup Finale zullen Remy de Wit en disicplinemanager Wilf O’Reilly een gesprek met Sjinkie voeren over diens toekomst binnen de NTS’.
Zo reageert de KNSB op de commotie van een dag eerder. Oftewel, de ‘affaire-Knegt’ krijgt zeker nog een staartje, na het ‘leeglopen’ van de 33-jarige rijder die woensdagmiddag in het teamhotel de vloer aanveegde met de bondscoach en zijn rechterhand. Bovendien bekritiseerde hij tal van andere zaken die zich afspelen achter de schermen van de ijssport waarin Nederland momenteel een van de toonaangevende naties is. Zo won TeamNL Shorttrack al 26 medailles in de afgelopen vijf World Cups. Alleen de Koreanen en Canadezen deden het nog beter.
De tirade van Knegt was bepaald niet misselijk. Zo noemde hij Niels Kerstholt en zijn Canadese assistente Annie Sarrat ‘een zootje ongeregeld’ van wie hij snel hoopt verlost te worden na het seizoen. En volgens de 'veteraan' van Oranje is het shorttrack in ons land ongeveer ten dode opgeschreven, mocht de bond besluiten Kerstholt langer op zijn plek te laten zitten. Letterlijk: “Als Niels Kerstholt nog een jaar doorgaat, ligt het shorttrack helemaal op zijn gat.” Verder deugt er weinig van de trainingsprogramma’s, wordt er niet of nauwelijks geluisterd naar de atleten en blijft de zelf teruggetreden bondscoach Jeroen Otter een man die node wordt gemist.
Het moment van zijn frontale aanval volgde op de eerste opleving van Knegt deze winter. Afgelopen weekend benaderde hij op het ijs weer de vorm die hij met grote regelmaat etaleerde in de jaren voor het bijna desastreuze brandongeval met een houtkachel. Tijdens de World Cup in Dresden greep hij op een honderdste seconde naast de gouden medaille op de 1500 meter. Het zilver dat hij kreeg omgehangen maakte ook een einde aan de onzekerheid over deelname aan het WK, evengoed een onderwerp dat hij bij herhaling aanroert omdat de selectieprocedures niet kloppen of te vaag zijn om te begrijpen.
Ook Suzanne Schulting toonde zich woensdag niet helemaal tevreden, al verpakte ze haar opmerkingen geraffineerder. Ze sprak over haar gevoel in races dat minder goed is dan ze in het verleden gewend was. "Als ik op het WK mijn vorm heb van het EK, ga ik geen wereldkampioene worden." En verder liet ze zich ontvallen: "Als atleet wil je alleen maar bezig zijn met eten, trainen en slapen en blind kunnen varen op het schema dat de coach maakt. Nu komt er een andere factor bij, terwijl het al stressvol is: dat je je druk maakt of het schema goed in elkaar zit. Daarom is het nu zwaarder."
Kerstholt op zijn beurt was niet erg onder de indruk van de opmerkingen. "Misschien heb ik het allemaal wel een beetje onderschat toen ik aan deze baan begon", erkende hij wel. "Ik heb aan het begin gezegd: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Deze sporters hebben acht tot twaalf jaar op een bepaalde manier getraind. Ik weet dat vertrouwen tijd nodig heeft, dat moet groeien", zo meende de coach. "Ik heb een heel team van mensen met wie ik rekening moet houden. Er zijn een paar sporters dat misschien meer volume aan kan, maar anderen minder. Ik ben dit eerste jaar bewust ietsje voorzichtiger begonnen, want als ik nu te hard ga trainen kunnen de consequenties in negatieve zin veel groter zijn."