Genieten, daar gaat het om. Dat is ook de kern in het verhaal van de jongere zus van stayer Marwin Talsma (Albert Heijn Zaanlander) die de voorbije drie weken dicht in de buurt van het podium is gefinisht. Vijfde in Heerenveen, vierde in Haarlem en zaterdag 26 november stond ze als nummer zes genoteerd in Hoorn. Als je bedenkt dat ze de afslag naar de marathons heeft genomen als een ‘noodoplossing’ – zoals haar trainer Erik Bouwman aangeeft – rest er slechts een conclusie: dat is een voltreffer.
“Ja”, erkent ze direct, “het bevalt heel goed. Ik ben van jongs af aan met marathonschaatsen bezig geweest, maar de langebaan stond altijd op het eerste plan. Het spelletje van het rijden in een peloton vond en vind ik erg leuk. Helaas liep de seizoenstart bij IKO niet bijzonder goed. De uitslagen van de IJsselcup waren slecht. Ik had weinig snelheid en kreeg er niet veel vertrouwen door. Toen stelde ik voor om marathons te gaan rijden, om het goede gevoel terug te vinden. Erik (Bouwman, red.) de trainer was het er mee eens.”
Bouwman schetst een herkenbaar beeld van een jonge atlete die zich, nieuw in een ploeg, wil bewijzen. “Kims aanloop naar het seizoen verliep wat problematisch, omdat ze wat overhooplag met de materiaalkeuze. Nieuwe schoenen proberen, twijfelen, te snel teruggrijpen naar de andere, dat soort dingen. Het zal ook hebben meegespeeld dat ze zich als stagiaire) wil laten zien. Alles bij elkaar zorgde ervoor dat het niet draaide. Toen kwam de optie van marathons en daarin doet ze het nu verrassend goed”, concludeert de Groninger.
Hoe en waardoor? Dat kan Talsma niet verklaren. Het moet met haar langebaanachtergrond te maken hebben. “We trainen bij IKO bijna dagelijks op het ijs en de snelheden die je daarbij ontwikkelt kun je goed gebruiken in de marathon. Daardoor rijd ik enigszins makkelijk mee. Toch blijft het wel iets heel anders om tachtig rondjes te schaatsen, dat zijn we niet gewend. Mijn voordeel is: ik ken het spelletje en kan me vrij goed positioneren. Dat gaat vanzelf, net zoals het opschuiven in het peloton geen moeite kost.”
Normaal gesproken zou het uitstapje naar de marathons alweer achter de rug zijn geweest. De regel is namelijk dat langebaanrijdsters gedurende een winter drie wildcards krijgen om mee te rijden. Hoorn was al Talsma’s vierde marathon. De creatieve geest van Bouwman bedacht een mooie ontsnappingsroute: Kim behoort sinds de race in Noord-Holland tot Team Novus, de verzameling van langebaanschaatsers die geen commerciële ploeg hebben kunnen vinden. “Een noodoplossing”, aldus Bouwman. “Het zou jammer zijn geweest als Kim niet meer verder had gekund. We hebben bij IKO geen marathonploeg voor vrouwen, zoals die er wel is voor de mannen. Misschien moeten we daar voor komend seizoen eens naar kijken. Voor deze winter was het sowieso niet de insteek. Marathons zouden de meiden puur rijden als training.” Lachend: “Ondertussen zijn Kim en Robin (Groot, red.) die wedstrijden wel heel mooi gaan vinden.”
“Ik ben ontzettend blij met wat Erik voor me heeft geregeld”, zegt Talsma. “Door de marathons heb ik opnieuw vertrouwen en lol gekregen wat ik kan meenemen naar de langebaan. Die discipline is de reden waarom ik bij IKO zit. Of ik tot een topper in de marathon kan uitgroeien, weet ik niet. Uiteindelijk moet je doen waar je veel plezier uithaalt. Als dat de marathon is, dan ga ik richting die discipline. Is het de langebaan, dan ga ik die kant op. Ik ben nog jong, zal nu niet meteen een hele switch maken omdat het een paar marathons goed gaat. Het liefst wil ik beide onderdelen zo lang mogelijk combineren.”
Terug op langebaan bij Gruno Bokaal
Wat het marathonavontuur Kim Talsma de komende maanden nog meer zal brengen, weet ze niet goed. Feit is dat de inwoonster van Grou de marathon van Deventer op zaterdag 10 december aan zich voorbij laat gaan. De reden: deelname aan de twee dagen durende Gruno Bokaal, samen met het NK de enige wedstrijd waarbij de grote vierkamp wordt afgewerkt (500-1500-3000-5000 meter).
De trainingen blijven gericht op haar langebaanprogramma. "We doen genoeg om het duurvermogen dat je voor de marathon nodig hebt, op peil te houden. En mijn sprint zal ook wel goed genoeg blijven door de snelheid die ik opdoe met het langebaanwerk", oordeelt Talsma, die geen idee heeft of ze ook actief zal zijn op natuurijs. "Ik heb nauwelijks ervaring op dat terrein. Weet trouwens niet of ik wel aan wedstrijden op de Weissensee of in Zweden kan meedoen. Daar moet je je voor plaatsen, en ik heb nog geen tijd gehad me daarin te verdiepen. Vorig jaar, toen ik bij Team Frysk reed, zijn Esther Kiel en Paulien Verhaar naar Lulea gegaan en zij vonden het een geweldige ervaring. De combinatie van langebaan en marathons schaatsen is mooi, en Esther bewijst dat het goed samengaat."
