De twee inlineskaters van Team Reggeborgh Gary Hekman en Crispijn Ariëns zijn mannen van de lange adem en analyseren hun gereden wegkoers aan de boarding. Hekman: “Crispijn en ik zijn beiden van de marathons, dus dat deze koers in ons voordeel lag, dat wisten we van tevoren. Helemaal op grote skeelerwielen. In deze wedstrijd mag je op 125 millimeter wielen rijden. Er zijn veel inlineskaters die vrijdag en zaterdag op de baan hebben gereden en er nog 110 millimeters onder hadden. Als de snelheid hoog ligt, dan ben je met grote wielen echt in het voordeel. Dit wilden we vooral uitspelen en een kleine kopgroep forceren. Bij niet één afstand heb ik een kopgroep gezien. Dat is in deze koers wel gelukt.”
Ariëns nam in de race het heft in handen en probeerde drie keer weg te komen. “Je weet dat je een keer moet beginnen en ik ben de beroerdste niet,” lachte de inliner, die bij Skeelerclub Oost Veluwe is groot geworden en corrigeert meteen: “Wij zijn beiden niet de beroerdste om gas te geven. Je rijdt deze etappe meteen volle bak. Dat was in het begin even wennen, maar als we zonder demarragepogingen naar de streep rijden, maken wij minder kans. Als je om en om een keer gaat, dan ontstaat er vanzelf een keer de juiste kopgroep. Het was kijken wie er weg zou komen. Gary had een goed momentje en meteen de juiste mannen mee die konden overnemen. Bij mijn ontsnappingspogingen was dit niet het geval. Deze inlinekaters wilden niet rijden. Dan houdt het snel op.”
De zilverenmedaillewinnaar van de koers baalt niet van het missen van goud en heeft respect voor winnaar Peter Michael. “Pete is als een hond die de hele dag achter een auto aan rent. Hij doet zulke onvoorspelbare dingen. Je kunt er geen pijl op trekken. Nu trok hij de sprint opeens ook heel vroeg aan. Waarvan ik eerst dacht: laat hem maar lekker rijden, dan kom ik er later wel naartoe. Ik was er al een beetje bang voor dat het beslist werd in de laatste bocht. Mijn wielen waren redelijk versleten, dus werd het glibberen en glijden. Ik liet een gaatje vallen en reed de laatste bocht op hem in. Peter Michael kon gewoon blijven overstappen. Dat lukte mij niet. Voor mij zijn de bochten te klein. Ik ben te groot en te zwaar. Uiteraard had ik liever willen winnen, maar deze wedstrijd was geen doel voor mij. Het was een goede training en ik vind het leuk om te koersen.”
Zes Nederlandse mannen waren in de top-10 van het eindklassement terug te vinden. Kay Schipper was vierde, Luc ter Haar werd vijfde, Tom den Heijer had de negende tijd en Jorian ten Cate was terug te vinden op plek tien.
Bij de wegkoers voor de vrouwen was het na zes ronden al even behoorlijk schrikken. De vrouwen van A6.nl zaten voorin en wilden net het tempo opvoeren, maar op dat moment haakte een aantal rijders elkaar, waardoor vier Nederlandse dames tegen het asfalt gingen. Demi Huiden, Noraly Berber Vonk, Fleur Veen en Lotte Veenstra koste het de nodige vellen. Uiteindelijk werd het een Chileens feestje. Alejandra Traslaviña ging er met de winst vandoor. Haar landgenote Javiera San Martin werd tweede en de derde plaats was voor de Mexicaanse Valentina Letelier.
Er was ook reden voor een feeststemming bij de Nederlandse junioren. Bret Groot won goud op de wegkoers bij de oudste junioren. Angel Daleman kon haar vijfde medaille van dit weekend ophalen bij de Junioren B. Na drie keer goud en een keer zilver, voegde ze hier een vierde gouden medaille aan toe. Sofia Schilder eindigde vlak achter haar en werd tweede.
Eerder op de dag werden de 100 meters verreden. Fleur Huls plaatste zich bij de vrouwen voor een plek in de halve finales, maar kwam net te kort voor de eindstrijd om de medailles. Zij werd zesde. Glenn Nijenhuis noteerde de beste klassering bij de Nederlandse mannen. Hij snelde naar de zevende eindtijd. “In de serie had ik geen goede tijd, waardoor ik in een lastige halve finale terechtkwam. Ik zat bij de uiteindelijke winnaar van de 100 meter, Jhoan Guzman, in de halve finale. Als ik in de heat een tiende sneller had gereden, dan had ik in een betere halve finale gezeten. Een finaleplaats was nog steeds lastig geweest, want die andere gasten zijn daar te goed voor. Toch had ik er dan wel dichterbij gezeten.”
De Heerdenaar vervolgt nuchter: “Ik ben al lang blij dat ik het hele weekend heb kunnen rijden (doelende op een recente onderrugblessure, red). Vanochtend werd ik een beetje stijf wakker, maar ik heb twee keer een 100 meter volle bak kunnen rijden. Daar ben ik blij mee. Ik vond dit weekend echt genieten. Het is drie jaar geleden (vanwege het bekende C-woord, red.) dat ik in mijn woonplaats en op mijn thuisbaan zo’n mooie wedstrijd heb kunnen rijden. Het was weer een sfeertje.”
Angel Daleman won op de 100 meter haar derde gouden medaille van het toernooi bij de B’s. Lataesha Narain ging met het goud naar huis bij de junioren A.
Klik hier voor de uitslagen en meer informatie over de Europa Cup / Holland Cup.