De oogst van de eerste discipline, met vijftien Nederlandse rijders in verschillende categorieën, viel rondruit tegen. Slechts Lianne van Loon bij de senioren-vrouwen en B-junior Angel Daleman schopten het tot de eindstrijd in hun categorie. Van Loon kwam alle schiftingen van de 500 meter moeiteloos door, maar een haperende start in de finale kostte de net 22 jaar geworden Goudse een medaille. Ze moest als vierde en laatste aanschuiven in het rijtje van twee Italiaansen en de Vlaamse Fran Vanhoutte en wat ze gedurende de tweeënhalve ronde ook probeerde, opschuiven zat er niet in. "De series gingen niet verkeerd. Totdat ik in de finale tegen vrouwen stond die zo hard kunnen starten. Dat is niet helemaal mijn ding, ik moet het hebben van de snelheid als ik op gang ben. Maar ik moet ook zeggen: ik was langzamer weg in de finale dan tijdens de ronden ervoor. Inhalen lukte me niet meer: er werd te hard doorgereden op kop", vertelde ze naderhand.
De 15-jarige Angel Daleman (foto) deed wat ze doorgaans in de landelijke competitie ook bijna wekelijks laat zien: winnen. Dat ze de rapste was, bewees ze in de kwalificatie al door de snelste tijd van het hele veld van de B-juniores neer te zetten. Vervolgens bleef ze in alle 500 meters de rest voor. Haar suprematie duurde ook voort na de middagpauze, want de puntenkoers zette ze compleet naar haar hand. Pelle Bolsius (ook B-junior) legde beslag op de tweede plaats bij de mannen.
Rémon Kwant maakte rake klappen in de serie en de kwartfinale van de 500 meter, en plaatste zich zo spelenderwijs voor de halve eindstrijd, maar die rit werd zijn laatste optreden wegens rugklachten. "Helaas zijn die nog altijd niet voorbij", lichtte hij toe. "Daarom zei ik vorige week het Nederlands kampioenschap op de 100 meter in het Vondelpark af. Ik wilde me zoveel mogelijk sparen. Deze week heb ik oefenstartjes vermeden, tot donderdagmorgen toen ik een lichte rolstart probeerde. Ik had meteen door dat ik dat beter niet had kunnen doen, want er kwam meteen een reactie. Dankzij een goede behandeling door de fysio en een uitgebreide warming-up was ik in de kwalificatie en de kwartfinale-race prima weg bij de start."
"De derde race, dus die van de halve finale, was er te veel aan. Ik kwam nog aardig van de startlijn, maar vanaf meter een voelde ik meer pijn en miste ik de controle over mijn rechterbeen. Het gat met de twee Italianen aan de leiding was sowieso al groot; in de slechte voorlaatste bocht verloor ik alle snelheid en zo de derde positie ook nog. Ik vind het echt jammer, omdat ik wel een supergevoel heb overgehouden aan deze piste. Over de eerste twee races kan ik tevreden zijn. Er zaten goede punten in die ik weer kan gebruiken voor mijn volgende wedstrijden. Zondag wacht de 100 meter. Daar moet ik zorgvuldig mee omgaan met het oog op de NK op de baan (15 en 16 juli in Rijsssen,red.) en de rest van het seizoen. Hopelijk ben ik tegen die tijd volledig pijnvrij."
Glenn Nijenhuis kon na amper een halve ronde de vesmaco-baan verlaten. De Heerdenaar tuimelde bij het uitkomen van de eerste bocht op een merkwaardige manier voorover, daarbij zijn hele rug open schavend. "Heel bijzonder, dit is me op deze manier nog nooit gebeurd. Ik werd als het ware door een slipper vol naar de buitenkant van de piste gelanceerd. Wat de oorzaak was, weet ik niet, Ik zag wel dat er een paar flinke slagen in mijn wielen zaten", aldus de rassprinter.
De uitslagen van vrijdag vind je hier