De manier waarop Schouten haar overwinning boekte was buitengewoon vermakelijk. Al vroeg in de koers werd de knuppel in het hoenderhok gegooid. Schouten zelf was mede aanstichter van de krachtsexplosie die uitging van het peloton. De andere ploegen deden enthousiast mee. Zij voelden dat de enige manier waarop zij nog enigszins kans maakten op de Nederlandse titel in de aanval schuilde. Schouten was content met de situatie: "Ik wilde graag een kopgroep en gelukkig kregen we medewerking. Daardoor wist ik alleen wel dat de finale zwaar zou worden."
De groep die nog voor halverwege de wedstrijd rondging, bestond uit tien vrouwen. Met Maaike Verweij beschikte Schouten over een ploeggenote, maar met Iris van der Stelt en Lisa van der Geest (Team Turner), Laura van Ramshorst en Femke Mossinkoff (Renault / Van Ramshorst) waren nog meer ploegen met een duo vertegenwoordigd. Verder zaten Roza Blokker, Elsemieke van Maaren, Arianna Pruisscher en Emma Engbers mee.
"We wisten dat we er achteraan moesten en het was ook mooi dat het constant koers was", vertelde Verweij na de wedstrijd. "Het was aan ons om attent mee te zitten." De andere vrouwen probeerden vervolgens de twee ploeggenoten uit elkaar te spelen. De aanvallen van Mossinkoff en Blokker werden in de finale echter met succes gepareerd. In de sprint stond vervolgens geen maat op Schouten. Uiteraard, zou je haast toevoegen. Pruisscher en Van der Stelt sprintten naar plek twee en drie.
Nog geen antwoord
"De zesde was heel belangrijk voor mij", reageerde Schouten verheugd. De West-Friezin had duidelijk voor ogen dat ze op Nieuwjaarsdag het record van haar illustere voorganger kon verbreken. "Het is heerlijk dat het kon op deze baan, waar ik met schaatsen ben begonnen. Het is jammer dat er geen publiek bij is. Het mooie aan de marathon is dat het zo toegankelijk is."
En zo bleef de vraag hoe Irene Schouten te kloppen ook dit jaar onbeantwoord. Men was zelfs zo onder de indruk dat de winnares per ongeluk de zegekrans voor de heren kreeg omgehangen. "Ik ben echt te verslaan", gaf ze toe. Alleen hoe wist ze zelf ook niet. "Bij mij in het team zitten", lachte ze.