Zijn zevende zege was een indrukwekkende. In een slordige 56 minuten en 50 seconden werkte Swings de marathon af, slechts een seconde langzamer dan zijn eigen parcoursrecord. Stiekem baalde hij daar wel een beetje van. "Blijkbaar moet ik het record beter uit mijn hoofd leren, want ik had me vergist in de tijd. In de laatste meters dacht ik dat ik het niet zou halen, dus ging ik niet meer sprinten", sprak hij bij de persconferentie na afloop.
Swings toonde zich uiteraard tevreden met zijn vorm. "Vanaf het begin maakten we er met de ploeg een zware koers van. Toen ik zag dat de natte plekken weg gingen, wist ik dat we volle bak konden. Als ploeg zaten we in de goede ontsnapping met Felix Rijhnen en Jason Suttels en toen het gat groter werd gokte ik erop om te gaan. Dat bleek een goede keus." Ook met Swings erbij was de samenwerking in de kopgroep uitstekend, maar na 33 kilometer wedstrijd vond hij het welletjes. De andere mannen zagen de Belg pas na de finish weer terug. Zijn voorsprong op de streep was uiteindelijk een minuut en vijftien seconden.
De Leuvenaar is al bijna een decennium heer en meester in Berlijn. Van 2013 tot en met 2018 wist Swings zes keer op rij de na de WK belangrijkste marathon van het jaar te winnen. In 2019 moest hij de zege aan zijn ploeggenoot Rijhnen laten. De Duitse wereldkampioen van 2018 in Arnhem eindigde nu achter Swings op de tweede plaats. De Fransman Martin Ferrie veroverde het brons, Ronald Haasjes was de beste Nederlander op plek acht.