‘Hier volgt een noodkreet vanuit de schaatswereld’, zo valt er in het schrijven aan politiek Den Haag te lezen. ‘Wij schaatsers, oud-schaatsers en shorttrackers, maken ons ernstige zorgen over de toekomst van ijsstadion Thialf in Heerenveen. Het mekka van het mondiale schaatsen, de plek waar alle Nederlandse schaatsmedailles hun oorsprong vinden, balanceert op het randje van de afgrond. Financiële hulp vanuit Den Haag is essentieel om het voortbestaan te garanderen’
De groep van bezorgde (ex-)schaatsers stelt verder dat er al jarenlang door veel partijen geld wordt opgehoest dat het mogelijk maakt topsport te bedrijven. NOC*NSF, KNSB, de provincie Friesland en de gemeente Heerenveen doen een fikse duit in de zak. Maar, concluderen onder anderen Sjinkie Knegt, Sven Kramer, Suzanne Schulting en Ireen Wüst, zonder een handreiking vanuit Den Haag is de nationale schaatstempel niet open te houden.
‘Daarom doen wij via deze brief het dringende verzoek om een rijksbijdrage van 20 miljoen euro. Met dat geld zijn de problemen in Thialf structureel opgelost, blijft het als nationaal olympisch trainingscentrum voor de topsport overeind en kunnen wij voor ons land olympische medailles blijven winnen. Deze Olympisch successen stimuleren en inspireren kinderen/jongeren om te gaan sporten. Dit is van groot belang omdat we zien dat bewegingsarmoede een steeds groter probleem aan het worden is onder jongeren’, luidt een ander citaat uit de brief, die is ondertekend door tien grote namen uit de langebaan en shorttrack, de voorzitter van de Atleten Vereniging Douwe de Vries, én de technisch directeur van de KNSB, Remy de Wit.
Die zegt over de situatie: “Als topsporters, die volop in voorbereiding zijn op hun olympisch seizoen, zo’n brief schrijven is er echt iets aan de hand. Thialf is al sinds jaar en dag een olympische medaillefabriek en dat willen zij daar graag zo houden. De KNSB wil dat ook. Niet voor niets denken en praten wij mee over het gezondmaken van de exploitatie van Thialf. Maar zoals het rapport-Eringa al stelde: om in een ijsstadion als dit topsport te kunnen blijven bedrijven is ook structureel geld nodig van het Rijk. Die boodschap hebben onze topatleten nu nog eens aan Den Haag overgebracht. Zij trainen dagelijks in Thialf en weten dus als geen ander hoe hoog de nood is.”
De noodkreet van de toprijders en rijdsters wordt beëindigd met: ‘Als Thialf het zonder rijksbijdrage moet doen, staat de toekomst op het spel. Dan kan een defecte ijsmachine hier, net als in Calgary, ook zo maar leiden tot gesloten deuren en een baan zonder ijs. Het zou een dramatische ontwikkeling zijn op onze weg naar Beijing. Medailles zijn mooi en maken een heel land trots, maar je krijgt ze niet voor niets. Beste Kamerleden en Informateurs, laat het topschaatsen niet in de kou staan!’