Group 2
arrow copy Terug
Nieuws 21 nov 2021

Schulting benadert niet, maar IS de perfectie op het ijs van Debrecen

Het was ‘slechts’ een World Cup, maar de uitkomst van haar onwerkelijk succesvolle raceweekend in Debrecen gaf Suzanne Schulting het gevoel van de beleving die ze alleen tijdens een wereldkampioenschap ervaart. Winnares van alle individuele afstanden bij de vrouwen én opnieuw de hoofdprijs op de relay. CHAPEAU!

Foto : ISU


Ze beheerst alle nummers van de sport. Waarvan akte op de 500, 1000 en 1500 meter, die ze alle naar haar hand zette. Ze kent alle trucs, the do's and the don’ts, ze is fit, gretig, slim, snel en hard voor zichzelf. Een voorbeeld van dat laatste? Van de vermoeienissen van zaterdag moest ze uiteraard herstellen. Dit zei ze aan het slot van het toernooi: “Gisteren was een heel erg zware dag. Veel geracet, weinig gerust. Toen ik vanmorgen wakker werd voelde ik de benen pijn doen, maar had ik wel veel zin in de nieuwe races. Voelde me goed, er hing gewoon dezelfde vibe om me heen. De kwartfinale begon al heel sterk, zat een seconde van het wereldrecord vandaan. Het voelde gewoon zo goed, wist na die rit: als ik dit doorzet, hoe kan ik dan geen goud pakken? Dan moet je natuurlijk je koppie er bijhouden, maar die halve finale van de 1000 meter was ook weer fantastisch qua racen, hoe die rit ging. De manier waarop, ik ben er heel trots op. Er zat gewoon van alles in alle ritten, dat maakte het zo gaaf.”

Het voorgaande vertelt alles: wat houdt ‘Suus’ van haar sport. Die onvoorwaardelijke vriendschap brengt de Friezin steeds weer in een nieuwe dimensie van haar nu al met goud behangen carrière, en maakt dat ze kennelijk kan blijven winnen. Ongeacht hoe goed de concurrentie is.

Want vergis je niet in de Kim Boutins, Arianne Fontana’s, Natalia Maliszewska’s, Minjeong Choi’s, of hoe ze allemaal heten. Iedereen in de top heeft bijzondere kwaliteiten; Schulting heeft ze allemaal, het gehele repertoire. En dat heeft ze op prachtige wijze geëtaleerd in een Hongaarse stad met zowaar al een Nederlands tintje: in het stadscentrum herinnert een plaquette aan de bevrijding van zestien tot dwangarbeid aangezette Hongaarse predikanten door admiraal Michiel de Ruyter. Het kan geen kwaad er nu een bescheiden standbeeld naast te parkeren van deze ijsveroveraar uit Friesland. Wie binnen twee jaar twee keer op een groot toernooi vrijwel alle prijzen in de wacht sleept (op de EK van 2020 won ze op de superfinale na alle disciplines), verdient een plek in de geschiedenis van deze stad.

Bovendien: Suus blijft er nuchter bij. En tegelijkertijd kan ze emotioneel worden; zo trefzeker, doelbewust en onverstoorbaar als ze opereert op de baan, zo spontaan kunnen de tranen in de ooghoeken opwellen. Zoals zondagmiddag, nadat aan alle verplichtingen was voldaan en ze in de mixed zone alle tijd nam om de glorie-reis nog eens onder de loep te nemen. Een stevige omhelzing met bondscoach Jeroen Otter, de maker van al het vaderlandse shorttrack-geluk, ging eraan vooraf: dat Schulting degene was die om de knuffel vroeg, zei veel over de relatie die de twee hebben.

Op het moment dat een andere hechte band ter sprake kwam – die met haar moeder - moest ze slikken. Sprong dochterlief er vier dagen lang uit op de verlichte ijsvloer, Hannie Schulting ontpopte zich zonder dat ze zich ervan bewust was tot de grootste supporter in het stadion. Kapot van de zenuwen leefde ma elke wedstrijd weer mee met het geweld tussen de rijdsters, niet een keer kon ze op haar stoeltje blijven zitten. Om dikwijls juichend van blijdschap op en neer te springen en oogcontact te zoeken met haar kanjer.

“Ze had er zo graag straks bij willen zijn in Beijing, maar dat mag niet. Ook in Dordrecht (komende week, red.) is er geen publiek welkom….” Schultings woordenstroom haperde even, en ze voelde haar ogen nat worden. “Dat is heel jammer, maar ik ben heel blij dat ze er nu is. Vorig seizoen kon ze er helemaal niet bij zijn. Normaal zijn m’n beide ouders aanwezig… ja, ik vind het zelf ook heel fijn als ze er is. Ik weet dat ze het spannend vindt en hoe ze zich dan gedraagt, al zie ik daar natuurlijk niets van. Ik ben niet anders van haar gewend. We hebben altijd contact, voor en na de ritten. Daar bleef het hier ook toe beperkt, omdat er niets mocht.”

Nog een week zal die situatie niet veranderen. Vanuit Debrecen vliegt de Nederlandse ploeg maandag naar Nederland, waar het volgende hotelbezoek wacht. World Cup 4 in Dordrecht had tot zo’n mooi feest kunnen uitgroeien, waar naast de denkbare overwinningen ook duidelijk wordt met hoeveel rijders Oranje in februari Beijing mag betoveren.

Wedden dat Suus er ondanks al die ‘tegenvallers’ toch ontzettend veel zin in zal hebben?


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan