Nog voor de helft van de wedstrijd ontsnapte een zevenkoppige groep uit het peloton. Tjilde Bennis, Laura van Ramshorst, Jessica Merkens, Janneke Elzinga en Roos Markus waren de vrouwen die de zusjes Van der Geest vergezelden. Een voor een moesten zij de groep echter laten gaan. "Wij konden nog wel even doortuffen", lachte Loesanne achteraf voor de camera. "Het ging hartstikke goed zo en toen mijn team me ook nog op kwam halen hadden we een mooie stoomtrein. Dat denderde lekker door."
De vrouwen van Team Turner en PGM Bakker lieten zich afzakken om hun ploeggenoten aan de ronde voorsprong te helpen. Met nog iets meer dan 25 ronden te gaan was de aansluiting daar en konden de twee zich op de finale richten. Hoewel Loesanne nog een paar keer een poging waagde, kon ze haar oudere zus niet van zich afschudden. In de korte eindsprint die volgde was Lisa duidelijk de sterkste. "Dit is zo mooi. Überhaupt al dat je in de kopgroep zit en dan ook nog samen met je zusje. Dat is fantastisch", klonken de woorden van de winnares. "In de finale moest ik eigenlijk alleen maar lachen, maar ik hield me voor dat ik ook moest blijven focussen."
Een cadeautje om de eerste podiumplek van Loesanne direct de bovenste te laten zijn, zat er wat Lisa betreft niet in. "Ik zei net nog tegen haar: 'sorry Loes. Ik kon hem niet weggeven, want dan waren mijn ploeggenoten wel erg boos geworden'." Loesanne was echter dolblij met haar eerste podiumplek bij de topdivisie. "Ik besef het nog niet helemaal maar ik ben er echt superblij mee. Het gevoel in de wedstrijd was al supergoed. Dat het nu zo wordt beloond is heel mooi."