Gewoon lekker rijden, Beau Wagemaker heeft er simpelweg zin in. “Ik vind het mooie banen voor een vierdaagse”, zegt ze enthousiast over de komende wedstrijden in Utrecht, Den Haag, Amsterdam en Alkmaar. Grote kansen dicht ze zichzelf na al het blessureleed nog niet toe, daarvoor komt het nog net te vroeg, maar ze heeft wel degelijk doelen, de komende dagen. “Mijn vierdaagse is geslaagd als ik alles uit mezelf heb kunnen halen, hopelijk met een kopgroep meekan en de juiste beslissingen neem. Het is niet per se dat ik een uitslag moet rijden. Natuurlijk wil ik wel voor het podium gaan, maar ik ben ook wel realistisch. Het damespeloton heeft veel teams met heel goeie rijders. In een kleine kopgroep wegkomen is dus bijna onmogelijk, omdat je zoveel teams hebt. Als er twee teams niet bijzitten, dan zijn er genoeg rijders die het gat makkelijk weer dichtrijden.”
Fris in de finale
“We zijn als Husqvarna met een team van vier, maar Loes Adegeest en Bianca Roosenboom zijn ook niet helemaal fit, dus eigenlijk zijn Corina Strikwerda en ik met z’n tweeën. Dan is het ook wel lastig om overal bij te zitten”, legt ze uit. Dat speelde haar ook parten in de wedstrijd in Tilburg, afgelopen weekend, waar ze als vanouds verschillende keren mee sprong met kopgroepen, maar net in die ene beslissende ontsnapping de boot miste. “In het begin was ik wel scherp, maar het was teveel om het allemaal zelf te doen. Als je zelf wordt teruggepakt, dan heb je in ieder geval het gevoel dat je het hebt geprobeerd en ook niet verder kon. Maar nu was ik in die finale redelijk fris.”
Alvast voor natuurijs
“Het is wel fijn voor natuurijs dat je effe vier dagen je lichaam gewoon leegtrekt”, zegt Wagemaker strijdbaar als ze vooruit kijkt naar de komende wedstrijden. “Natuurijs vind ik het mooist. Ik hoop dat er wat in Nederland komt, maar ik hoop vooral dat het in ieder geval doorgaat. Oostenrijk is ook heel onzeker. Maar ik werk er gewoon naartoe alsof er komende winter natuurijs is”, zegt ze onverstoorbaar. De frisheid die ze in Hoorn voelde, neemt ze in ieder geval mee naar de komende Trachitol Trophy, waar ze hoopt lekker meters te maken. Meters waar ze verderop in het seizoen, al dan niet op natuurijs, profijt van hoopt te hebben.
‘Gewoon weer lekker rijden’
"Als er aan het begin van het seizoen een vierdaagse was geweest, dan was ik er niet blij van geworden", vervolgt ze. “Maar ik voel me steeds fitter en het gaat beter. De afgelopen wedstrijd voelde het echt goed. Dan mis je net de boot met die kopgroep, maar dat is dan even jammer.” Het gevoel dat ze er weer staat, dat ze een rol kan spelen in de wedstrijden, dat gevoel is nadrukkelijk weer terug en biedt ook perspectief voor de komende wedstrijden. “Ik ben wel blij dat ik fit ben en echt het idee heb: die Vierdaagse, dat komt goed”, besluit ze. “Dat ik gewoon lekker kan rijden, goed koersen en mooie resultaten kan behalen en dat ik echt mee doe.”