Afgelopen juli zat Schulting in de auto terug van het ziekenhuis in Perpignan naar het bergdorp Font Romeu. Samen met haar ploeggenotes Rianne de Vries en Yara van Kerkhof had de 23-jarige Friezin zojuist afscheid moeten nemen van Lara van Ruijven. Onderweg nam Schulting zich voor dat zij degene zou worden die de wereldtitel op de 500 meter overneemt van Van Ruijven. Haar grootste doel van dit seizoen deelde ze alleen met Jeroen Otter, wat stafleden, haar vriend, ouders en manager. "Ik had net afscheid genomen van iemand die veel meer is dan een teamgenoot, maar probeerde ook ergens kracht uit te halen. Je kan wel in een hoekje zitten huilen, maar wat bereik je daarmee? Wat helpt is een bepaald doel stellen, dat geeft houvast. Ik zat met mijn oordopjes in, we reden in de bergen en ik dacht: dit is wat ik ga doen."
In het 'geheim' werkte Schulting de afgelopen maanden aan het verbeteren van de eerste bocht op de 500 meter. Na de training bleef ze soms een kwartier langer op het ijs. Haar teamgenoten keken daar niet raar van op, want in het vorige olympisch seizoen had op dezelfde manier extra aandacht besteed aan haar finish. Op de kortste meter is Schulting snel van de lijn dankzij haar goede reactievermogen, maar eenmaal in de bocht kon ze de rust niet vinden om te gaan schaatsen. "Er gebeurde heel veel in die eerste bocht, maar eigenlijk raakte ik geen pannenkoek", lacht Schulting. "Daar heb ik veel aan gewerkt en dat is soms ook een enorme frustratie geweest. Maar het loont nu wel. Ik had een haat-liefdeverhouding met de 500 meter en ik wilde honderd procent liefde voelen."
Hemel
Op de WK in Dordrecht laat Schulting een indrukwekkend rijtje tijden zien op een laaglandbaan. In de kwartfinales rijdt ze een Nederlandse record van 42,420 (het oude record stond op naam van Van Ruijven), daarna volgt 42,525 en 42,661 in de finale. In die eindstrijd staat ze met Arianna Fontana, Selma Poutsma, Kristin Santos en Sofia Prosvirnova aan de start. De race gaat zoals het moet gaan: Schulting pakt de leiding en geeft die niet meer uit handen. Achter haar finishen Fontana en Poutsma. De Friezin slaat haar handen voor haar gezicht en rijdt nog een rondje met gesloten ogen. De ontlading is voelbaar bij alle aanwezigen in het stadion. Tijdens de medailleceremonie kijkt Schulting naar de hemel. "Het is gewoon vet en ik ben heel trots dat het gelukt is om die titel binnen de ploeg te houden", zegt Schulting na afloop met tranen in haar ogen. "Ik heb er zo hard aan gewerkt."