Dat werk doet Ensing de laatste tijd niet in Nederland. Nadat het eerste deel van het marathonseizoen in het water viel, koos ze ervoor om een ruime maand op Gran Canaria door te brengen. "Het is jammer, maar ik ben blij dat het marathonseizoen niet door is gegaan. Ik kon niet verantwoorden richting mijn ploeg dat er niet getest zou worden. Mensen gaan naar werk en school en je kunt niet iedereen in een hotel proppen voor drie maanden. Het is geen topsport, ook al proberen ze dat wel naar buiten te brengen."
Het marathonschaatsen staat stil. Ensing heeft zich erbij neergelegd, maar ziet tegelijkertijd ook welke effecten het heeft op haar schaatscollega’s. Als ervaringsdeskundige uit het voorjaar kon ze hen een hart onder de riem steken. "Via Zoom heb ik wel verteld hoe lastig het is om in deze situatie te zitten", zegt ze. "Je moet niet specifiek doelen stellen, maar wel fit blijven. En je moet kijken naar wat wel kan." Zelf gebruikte ze de extra tijd die ze in de lockdown had om andere dingen te doen. Schaatsen verleer je niet zomaar, bedoelt ze maar te zeggen.
Ambitie
Natuurlijk mist ze het schaatsen. De afgelopen jaren lagen haar voornaamste doelen in het wielrennen; toch was ze elk najaar een vaste gast in het peloton. Pas na de jaarwisseling en het NK op kunstijs stapte ze van het ijs af en ging haar blik weer op het fietsen. Dit jaar is dat dus anders, ook omdat het wielerseizoen tot in november doorliep. De openingsmarathon in Amsterdam leek zelfs gelijk te vallen met de wielerklassieker Parijs-Roubaix, totdat beide wedstrijden werden afgelast.
Voor Ensing is schaatsen een belangrijke trainingsprikkel geworden. Ze vergelijkt het met veldrijden, waarin je ook in een klein uur aan een hoge intensiteit rijdt die je normaal in trainingen niet haalt. Die prikkel mist ze nu, ambities had ze eigenlijk nauwelijks meer. "Ik wilde vooral de jonkies wat bijleren en ze naar een mooi resultaat leren. Zelf hoef ik me niet meer te bewijzen."
De 34-jarige Ensing heeft nog maar weinig in het schaatsen dat ze nog wil behalen. Ze won in totaal dertien wedstrijden op kunstijs, veroverde in 2016 de KPN Cup en ook won ze al medailles op het NK Mass Start. "Alleen het NK staat nog op mijn lijstje. En natuurijs. Dat heb ik nog niet vaak gedaan", vervolgt ze. Alleen in 2010 reed Ensing een keer op de Weissensee, waar ze een zesde plaats behaalde bij het criterium.
Doorgaan
Op dit moment is het nog onzeker of Ensing haar carrière afsluit met die hiaten op haar erelijst. Ze weet simpelweg nog niet of ze volgend seizoen nog op het hoogste niveau actief is. "De leeftijd gaat ook tikken", constateert ze nuchter. Toch wil ze ook graag doorgaan, omdat ze het afgelopen jaar veel pech heeft gehad. "Ik kan het haast niet over mijn hart verkrijgen om zo mijn carrière af te sluiten. De prestaties zijn er niet naar, maar het plezier is terug en ik kan er heel erg van genieten om met de ploeg resultaten neer te zetten."
Mocht het er dit seizoen nog van komen op het ijs, zien we Ensing in ieder geval niet in actie. Zij heeft haar besluit genomen. "Veel ijsuren heb ik niet nodig, maar om half februari mijn schaatsen nog uit de kast te halen kan ik niet uitleggen aan mijn ploegleider. Voor de sport hoop ik wel dat er nog wat marathons gereden gaan worden." En dan volgend jaar een laatste jaar op het ijs? "Het sportleven is heel mooi, maar het wordt ook tijd voor andere dingen, al zou het raar zijn om af te sluiten zonder geschaatst te hebben. Het liefst wil ik nog een jaar door om op natuurijs te rijden."