Skeeleren, ja. Zo heette de sport 37 jaar geleden nog, toen De Roon zich in 1984 op een zaterdagmiddag in september tot ’s lands beste atleet op wieltjes toonde. En dat na een week van een woeste speurtocht naar materiaal dat hem beter, sneller en dus kansrijker zou maken. “Want je moet je voorstellen: in die tijd begon het skeeleren pas een beetje serieuzer te worden’’, zo begint Rien zijn aanloop naar de bijzondere dag.
"Je wilde harder dan de ander en zocht naar nieuwe dingen. Het was de periode van oude wielen en nieuwe wielen. Iedereen deed zijn best op dat gebied." Hij herinnert zich een naam van een gewiekste zakenman, Jan Postma. Die had een partij skeelers uit Engeland weten te bemachtigen, zogenoemde Tri-skates, skeelers met drie wielen. Die deelde hij uit aan marathonschaatsers, in de hoop dat die wat reclame zouden maken voor die dingen. Zijn plan was verder een competitie op te zetten. Let wel: alleen voor mannen die met Tri-skates reden.
De Roon en consorten verschenen overal aan de start. De plaatsnamen staan hem niet meer zo helder voor de geest, maar de geboren Rotterdammer keek wel op toen natuurijsspecialist Jan Roelof Kruithof in een race in Halfweg het hele peloton twee keer dubbelde. "Terwijl hij de wedstrijden ervoor niet vooruit was te branden. We snapten er niets van, totdat we zijn skeelers nauwkeuriger bekeken. Hij had hele andere wielen!", roept De Roon uit, om de verbazing van dat moment nog eens te benadrukken.
Kruithof, elf keer winnaar van de Alternatieve Elfstedentocht, had een set polyurethaan wielen onder zijn raceschoenen gemonteerd. "Amerikaanse makelij, van die brede wielen die normaal onder rolschaatsen zaten, met een veel lagere rolweerstand dan onze wielen. Op een of andere manier wist Jan Roelof van het bestaan, en kende hij bovendien een adres in Amsterdam waar hij ze kon kopen. Vervolgens was hij ermee naar een smid gegaan die ze op zijn werkbank helemaal afdraaide tot mooie, smalle rondjes. Deze wielen schroefde hij per viertal onder de schoen. Zo legde hij ons er allemaal op."
Een week later op de Rotterdamse Coolsingel hetzelfde verhaal, al kwam Postma in opstand. Kruithof mocht niet meedoen, omdat hij met vierwielskeelers wilde starten, wat tegen de regel van ‘Mister Tri-skate’ was. "Jan Roelof was niet onder de indruk van het dreigement, pakte een steeksleutel uit zijn tas en verwijderde uit elk onderstel een wiel. Probleem opgelost", aldus De Roon. "Natuurlijk won hij opnieuw, maar met slechts een ronde voorsprong op de rest. Wij wisten op dat moment ook wat ons te doen stond, wilden we tenminste nog een kans hebben op het NK."