Na het binnenhalen van de wereldtitel op de 1500 meter was het hoofddoel voor Nuis dit seizoen bereikt. Toch wilde hij, net als een jaar eerder, zijn seizoen in stijl afsluiten. Bij de World Cup-finale in Heerenveen stelde hij zaterdag op de 1000 meter weliswaar flink teleur, maar nadat hij de knop ('noem het maar een hendel') razendsnel had omgezet, 'roste' Nuis met twee handen op de rug naar een eindtijd van 1.43,00. Zonder het missertje in de laatste kruising had er volgens hem nog wel een 1.42 ingezeten. "Ja, daar baal ik toch een beetje van, want het had vandaag gewoon gekund", aldus Nuis.
De tweevoudig olympisch kampioen had een kleine déjà vu naar vorig jaar, toen hij bij de World Cup-finale in Salt Lake City ook tegen zijn teamgenoot Thomas Krol moest rijden. In een bloedstollend gevecht ging de dagzege én het wereldrecord op de 1500 meter naar Nuis, die een jaar later opnieuw aan het langste eind trok. "Thomas zei net al: 'Als je tegen mij rijdt, tover je elke keer een facking gastank tevoorschijn'. Ik moet zeggen dat het inderdaad een heel lekker ritje was. Ik weet van mezelf: als ik me niet laat opfokken, rijd ik het allerhardst. Dat was vandaag het geval."
Turbulent
Voor Nuis was het een mooi einde van een 'turbulent' seizoen. Na een flinke griep in augustus kreeg hij in oktober, vlak voor de start van het seizoen, een hersenschudding doordat een autoklep op zijn achterhoofd belandde. Vlak voor de KPN NK Afstanden liep Nuis opnieuw tegen een flinke griep op en moest hij het toernooi waar de tickets voor de EK en WK Afstanden werden verdeeld aan zich voorbij laten gaan. Tot zijn grote verdriet kreeg hij geen aanwijsplaats voor het EK, maar tot zijn grote opluchting wél voor de WK Afstanden in Salt Lake City.
Daar pakte hij halverwege februari de wereldtitel op de 1500 meter, waarna er een flinke last van zijn schouders was gevallen. Tot aan het binnenhalen van de wereldtitel voelde de Zuid-Hollander elke wedstrijd de druk dat hij zich moest bewijzen. "Bij de WK Afstanden was het voor mij alles of niks. Dat het dan alles wordt, is supermooi", aldus Nuis, die voor zijn gevoel niets meer te verliezen had. "Ik had die titel al binnen en stond niet bovenaan in het klassement. Dat ik het baanrecord rijd, is voor mij de kers op de taart. Ik vind het heel mooi dat mijn naam weer op het bord staat en ik denk dat 'ie nog wel even blijft staan."
Achter Nuis eindigden Krol en Patrick Roest als tweede en derde. Voor Krol, die zaterdag nog de 1000 meter won, was dat een flinke teleurstelling, terwijl Roest wel kon leven met zijn derde plek. Nuis veroverde door zijn overwinning net als in 2017 de wereldbeker op de 1500 meter. Krol pakte zaterdag met de zege op de 1000 meter zijn eerste wereldbeker uit zijn loopbaan. Roest deed hetzelfde, maar dan op de 5000 meter.