"Ik had nog nooit een Free-wheelwedstrijd gereden", vertelt de ervaren Manon Kamminga. "Dat zij zo snel een wedstrijd konden organiseren is echt super. Normaal trainen we op woensdagavond, maar ik had als trainster besloten dat ze hier konden rijden." Ondanks de natte omstandigheden begon het ook bij haar weer te kriebelen. "Omdat ik ze bij zo'n eerste wedstrijd niet heel veel hoef te coachen, reed ik lekker mee. Het ging constant hard, dus het was een heel intensieve training."
De jongere rijders waren na maandenlang van trainen blij om weer te kunnen strijden. De oudere junioren moesten zich tussen de senioren zien te handhaven en dat deden ze op uitstekende wijze. Met een derde plek viel Ruben Ligtenberg op bij de heren, terwijl Lotte Veenstra een vierde plek behaalde bij de dames. "Het is goed om weer wat wedstrijdgevoel te krijgen", zegt ze. "Het ging heel hard, maar het was weer leuk om te doen. Na een hele winter schaatsen keek ik weer uit naar de wedstrijden."
"Toen het bekend werd, kon ik haast niet wachten", vertelt ook Ligtenberg. Bij de 17-jarige Rijssenaar sloeg de verveling in de coronamaanden hard toe. "Het was vrij saai. Veel trainen, weinig prikkels. Je probeert wel wat na te bootsen in de training, maar dat komt lang niet in de buurt van een wedstrijd. Nu het zover was, werd het ook een mooie koers. Er werd knetterhard en op de limiet gereden. Het was een beetje 'moge de beste winnen' en dat is zeker gebeurd.
De zege ging woensdag naar Crispijn Ariëns. De thuisrijder reed in zijn nieuwe tenue van Royal A-ware / Interfarms naar de overwinning. Vanaf de start was hij continu in de aanval te vinden. "Je weet dat er op je gereden wordt, dus als iemand demarreert, kijken ze als eerste naar mij. Dat is prima, maar dan moeten we er meteen maar invliegen. Dat is ook het leukst." Of hij dan ook lol heeft gehad tijdens de wedstrijd? "Ja, het is weer leuk en ik ben blij dat het georganiseerd wordt en dat we een koersje kunnen rijden. Het is wel even lekker!"